Pewnie, że zgodzę się z tymi słowami, jak najbardziej, chociaż
to nie takie proste jakby się wydawało. Mówię o
przezwyciężaniu owych przeszkód. Natomiast co do drugiej
części animacji o Mambo i jego pingwiniej ferajny, mam
jeszcze więcej zastrzeżeń niż w jedynce. Tytułowe słowa jak i
te ''jeśli pragniesz musisz wierzyć'' oraz walka ojca o uznanie
w oczach swojego dzieciaka, to zdecydowanie za mało, aby
się zachwycać po raz kolejny tylko formą ''Happy Feet 2''. No
dobra mamy też wzajemne pomaganie sobie (mówię o
uwięzionym słoniu morskim), ale poniekąd jakby takie na
siłę, po prostu wymuszone. Odśpiewanie pieśni przez Eryka o
swoim bohaterskim tacie może nawet wzruszyć. Ale nawet z
ogólnym przesłaniem jest słabiej niż w tym ''Happy...'' z 2006
roku. Fabuła nie tyle wydaje się, co jest słabsza, a całość
opiera się wokół zapadniętego terenu, który traci dostęp do
wody, a ta przecież jest źródłem życia. Teraz trzeba walczyć o
przetrwanie gatunku, co za tym idzie, wierzyć w to z całych sił.
Całe szczęście, że mamy poza tym chwile wytchnienia
podczas podróży dwóch skorupiaków, którzy poszukują sensu
istnienia, bo można trochę się pośmiać, nie mówiąc już o ich
gejowskich zaczepkach i marzeniach o wspólnej rodzinie w
ławicy i adopcji :) Widzę, że z animacji na animację, twórcy
sięgają po coraz to ''topowe'' tematy.
Forma znów kręci się wokół musicalu, a niektóre ze znanych
utworów mogą nawet drażnić w wykonaniu podkładających
głosy. To do mnie nie przemawia. Dochodzi znów przeciętny i
nie pozostający na dłużej w pamięci dubbing. Prawda jest
taka, że jak w przypadku np ''Epoki lodowcowej'' twór ten
powstał tylko i wyłącznie dla kasy. Nawet efektów jest mniej
niż w części pierwszej, chociaż trzymają wysoki poziom.
Całość cieszy oko wyglądem, ale mało co bawi, a niekiedy
nawet przynudza. Szkoda, bo ta seria mogłaby być wyjątkowa
za sprawą niepowtarzalnego miejsca akcji i samych nielotów.
Tym razem zaledwie 4/10, bo znam zdecydowanie słabsze
animacje, nie tylko dla najmłodszych przecież.
Pozdrawiam