Cudem i przypadkiem udało mi się być na poniedziałkowej 'oficjalnej' premierze Księcia Półkrwi w Krakowie. Mam nadzieję, że nikt nie będzie miał nic przeciwko, jeśli podzielę się kilkoma wrażeniami - do HP mam jeszcze sprzed lat wielki sentyment i zwyczajnie nie mogę się powstrzymać :) Film jest moim zdaniem bardzo dobry. Zdjęcia rewelacyjne, całość bardzo sprawnie zrealizowana, poszczególne sceny świetnie łączą się i przenikają. Inna kwestia to to, że jest to już nastolatkowy romans ze szczyptą 'horrorowatości' i... tylko szczyptą harry'ego pottera. Niby chciałoby się tej utopijnej, wyśnionej wersji, z drugiej jednak strony - książka była właśnie taka. Film jest więc wszystkim czym miał i mógł być. Chociaż szczerze mówiąc rozczarował mnie sam koniec - szczególnie sceny w jaskini. Ale to ocenicie sami. Wrażenia psuł mi nieco dubbing - choć zdecydowanie dużo lepszy niż w częściach poprzednich, ba! nawet całkiem przyzwoity. Mimo to - na bogów! dajcie ludziom mówić ich własnymi głosami! Ja chcę brytyjskiego akcentu i nieczytelnych na jasnym tle napisów! Czy to naprawdę aż tak wiele? ;) Poza tym - o dziwo kawałek porządnego aktorstwa. Choć myślę tu głównie o Belli - brak mi słów, żeby opisać geniusz wykreowanej przez Bonham-Carter postaci :D Koniec tego dobrego. Mam nadzieję, że mój niewinny pierwszy temat nie wzbudził w nikim bezpodstawnych ataków agresji, czy lamentu na czym to stoją zasady pisowni u dzisiejszych młodych ludzi :) Jeśli tak - "jak mi przykro"! Miłego wieczoru.