Andrzej Wolf, reżyser filmu, przeprowadzał wywiady z Ireną Sendlerową przez cztery ostatnie lata jej życia. Zaprzyjaźnili się. Dzięki temu – jak przyznaje twórca filmu – wybitna działaczka charytatywna i społeczna otworzyła się przed nim i jego kamerą po raz ostatni. Z 9 godzin nagrań reżyser stworzył krótkometrażowy dokument przeplatany niemymi scenkami inscenizowanymi, z udziałem m.in. Soni Bohosiewicz. To zapis wstrząsającej historii życia i śmierci Żydów w getcie warszawskim. Ukazuje rozpaczliwe próby ratowania przynajmniej części z tych, którzy – według terroru hitlerowskiego – musieli umrzeć. Muzykę skomponował Michał Lorenc, część materiałów filmowych pochodzi z archiwum Stevena Spielberga.

Historia Ireny Sendlerowej to historia kobiety, która ryzykując własnym życiem uratowała z warszawskiego getta i przekazała do polskich rodzin setki żydowskich dzieci. Uważając się za "patriotkę żydowską", opracowała listy, na których umieszczała dane osobowe ratowanych dzieci i rodzin, aby w przyszłości dzieci mogły poznać swoje prawdziwe pochodzenie. Za pomoc Żydom została skazana na karę śmierci, jednak dzięki wpływom Żegoty uniknęła egzekucji. Marzeniem Ireny Sendler, wypowiedzianym w filmie, było to, aby pamięć o Holokauście stała się przestrogą dla świata i aby tak straszne wydarzenia nigdy się nie powtórzyły.