To doprawdy paradoks. Hollywood klarowanie zignorowało za życia Hitchcocka i jego filmy. To samo się dzieje teraz z filmem o jego wybitnej "Psychozie" [Hopkins pięknie olał cały PR-owy cyrk]. I tak film pada ofiarą głupoty jak "Drive" i "Shame" rok temu. A co my tu mamy? Świetny scenariusz [Hitchcock jawi sią jako reżyser-akuszerka, eksperymentuje i manipuluje], pyszne dialogi [sarkazm toczy się nieustannie], niegłupi humor [subtelne aluzje], zdjęcia niczym obrazy Edwarda Hoppera [plastyczne stymulacje]. Duet Hopkins + Mirren to wybitna ekspresja aktorskiej chemii. Uczta dla miłośników kina, szkoda więcej słów - obowiązkowy marsz do kin!