Urzeczona cudowną ekranizacją LOTR długo czekałam na Hobbita. Udało mi się obejrzeć dopiero niedawno. Zasiadałam przed ekranem starając się nie sugerować negatywnymi opiniami, niestety - większość z nich okazała się słuszna... Na pierwszy ogień niech idą efekty specjalne. O ile w LOTR były one niesamowicie dopracowane, współtworzące spójny i fantastyczny świat, o tyle w Hobbicie są tak nachalne, przesadzone i przeładowane, że po prostu denerwują. W LOTR były efektowne, w Hobbicie efekciarskie - jak papierowa korona owinięta w cynfolię udająca złoto. Muzyka, która w LOTR tworzyła klimat świata, doskonale podkreślała toczące się na ekranie wydarzenia w Hobbicie jest jakby trochę obok... I kolejna duża wada - charakteryzacja. Przerysowana do granic możliwości, sztuczna do bólu. W LOTR krasnoludy były prawdziwe, orkowie byli prawdziwi - w Hobbicie mamy jakąś gromadę przebierańców wziętych żywcem z Asterixa i Obelixa i gumowe straszydła :( Większość postaci - i orków i krasnoludów sprawiała wrażenie półgłówków - wiem, że w książce krasnoludy były wesołą gromadką, trochę przaśną, trochę jowialną, trochę bohaterską - ale przy takiej ekranizacji daje to kuriozalny efekt, pomieszanie czegoś, co miało być poważne, piękne i wzniosłe ( a także krwawe) z filmem familijnym od lat 6. I największy zarzut wobec Hobbita - nie byłam w stanie polubić bohaterów! Poza Bilbem nie było ANI JEDNEJ postaci, która wywoływałaby sympatię i zainteresowanie losami... Krasnoludy niestety były wkurzające - przez charakteryzację i niekonsekwentne prowadzenie postaci - ani poważnych, ani wesołkowatych, Thorin - to zupełna porażka, mściwy, zawzięty, słabo myślący ale chytry tyran. Czarnoksiężnik Radagast - przerysowany, egzaltowany przygłup. Papierowe, wredne elfy, zupełnie nieprzekonujący Bard, Gandalf, który w LOTR bardzo oszczędnie stosował magię, w Hobbicie miota potężne zaklęcia niczym kuglarz na wiejskim przedstawieniu. A sceny walki..? Tak widowiskowe i heroiczne w LOTR - w Hobbicie przesadzone poza granice absurdu i nużące. Patrząc na wyczyny Legolasa dziwię się, że Sauron w ogóle wylazł ze swej nory - elf w pojedynkę pokonał by trzech Sauronów robiąc przy tym gwiazdę ze szpagatem. Mam wrażenie, że Peter Jackson tym razem nie mógł się zdecydować, czym ma być ten film - opowiastką o uciesznych przygodach rubasznej gromadki, czy epicką historią o odwiecznej walce dobra ze złem - i próbował te dwie rzeczy połączyć, co dało dziwny efekt. Tyle narzekania - bo są też plusy. Rewelacyjny Martin Freeman jako Bilbo - znakomita, przekonująco zagrana, budząca emocje postać. Świetny Smaug, cudowne pejzaże, świetnie rozegrana początkowa scena z Bilbem i Frodem znakomicie łącząca LOTR i Hobbita, nieźle pokazane przebudzenie Saurona, znakomita scena w Pajęczym Lesie, świetny Gollum i jeszcze parę różnych smaczków. Reasumując - Hobbit złym filmem nie jest, chociaż zadka nie urywa. I nie dorównuje Władcy pierścieni mimo dużych ambicji...