Dzięki :) Czekam na więcej.

Bardzo fajny opis jak masz do datki to pisz śmiało chętnie poczytam ;) I tez tak uważam że Azog będzie deptał po piętach drużynie aż do Ereboru gdzie dopełni przysięgi i sam zginie ostatecznie zabity przez Thorina w spektakularny sposób ;)

Tylko ciekawe jak się w bitwie wykaże Beorn, który wg Tolkiena zabił Bolga syna Azoga. W filmie zamiast Bolga dalej ukazany będzie Azog.

Bolg też będzie. http://www.tolkiendrim.com/wp-content/uploads/2012/10/Bolg-1.jpg

Ano czyli że Bolg będzie żeby mógł go zabić Beorn. Dobra jest!

Mam natomiast nadzieje, ze wątki które przytoczyłem zostaną szerzej rozwinięte. Liczę tu zwłaszcza na historię Thráina bo to właśnie wątek który rewelacyjnie nawiązuje do Władcy Pierścieni. Wszak Thráin posiadła ostatni z krasnoludzkich pierścieni!

No, ciekawe czy Beorn zabije Bolga, czy może ktoś inny ; )

łoł, dzięki za foto. No to pewnie Beorn ubije Bolga i nie ma problemu ;)
Swoją drogą mam nadzieję, że Jackson w kolejnych częściach pójdzie w stronę mroczności Władcy Pierścieni. Wizerunek Bolga plus idealnie ucharakteryzowane kreatury jakie widziałem na filmikach z planu Hobbita na to wskazują. Gobliny mogłyby wyglądać tak jak w Morii, ale rozumiem że nie pasowałoby to do ich rozśpiewanego króla ;D

Wydaję mi się że kolejne części będą troszke bardziej w klimacie Władcy. Albo raczej trójka, bo w dwójce mamy Beorna i jego zwierzaki ; P

:- )

A mam takie pytanie. O co chodzi z tą krótką scenką gdzie walczą te - nie pamiętam nazwy - skaliste monstra? Bo w sumie nie ma to wpływu na fabułę, czy to było może w dodatkowych materiałach?

Bardzo fajna i klimatyczna scena. W Hobbicie jest napisane że kamienne olbrzymy ciskały w siebie głazami.

To było tak mniej więcej:

Cytuje za mistrzem Tolkienem:

"Schronili się na noc pod nawis skalny, a Bilbo, zawinięty w koc, dygotał od stóp do głów. Ilekroć wystawiał spod koca głowę, widział w świetle błyskawic po drugiej stronie przepaści kamiennych olbrzymów, którzy wyszli z kryjówek i zabawiali się ciskaniem głazów to w siebie nawzajem, to w ciemność przepaścistej doliny, gdzie padały z łoskotem między drzewa rosnące na jej dnie, rozpryskując drzazgi. Potem zerwał się wiatr i lunął deszcz, tak że nawis skalny nie mógł już wcale wędrowców ochronić. Wkrótce też wszyscy przemokli do nitki, a kuce pospuszczały głowy, wtuliły ogony między nogi i zaczęły rżeć z przerażenia. Dziki śmiech i wrzask olbrzymów rozlegał się dokoła po górach.
- To na nic! - rzekł Thorin. - Jeżeli nas wicher nie zmiecie, deszcz nie zatopi albo piorun nie ustrzeli, olbrzymy gotowe zabawić się nami w piłkę nożną i kopniakiem posłać do nieba."

Dzięki wielkie za odpowiedź. Muszę chyba jeszcze raz przeczytać skoro takich rzeczy nie pamiętam :/ A scenka, zgadzam się, bardzo klimatyczna ;) podziwiam grafików, ciekawe ile czasu im zajęło zrobienie tej sceny ;)

Hmmm ... to jest twórcze rozwinięcie twórców filmu, gdyż w książce ich nie ma, jest tylko jakaś aluzja - nie zdziwiłbym się,gdyby Skalne Olbrzymy były pozostałością po Del Toro, są bardzo w Jego stylu ;)

Jakby coś, też dysponuję dodatkami. Mogę coś pisać, tylko mówcie co chcecie. ;)

Chcemy wszystko xD
Żebyśmy mogli jak Gandalf w bibliotece w Minas Tirith czytać o Isildurze i pierścieniu. Musi być klimat ;)

To już coś piszę, tylko to może zająć parę minut xd.

To coś takiego znalazłam (dodatek A cz. III - Plemię Durina)

W pewnej mierze zapewne złym czarom Pierścienia należy przypisać niepokój i rozgoryczenie, które w kilka lat później ogarnęły Thraina. Dręczyła go żądza złota. Wreszcie, nie mogąc tego dłużej znieść, zaczął myśleć o Ereborze i postanowił tam wrócić. Nie zwierzył się Thorinowi ze swych tajemnych planów, lecz wraz z Balinem, Dwalinem i garstką innych ruszył w drogę.
Niewiele wiadomo o jego późniejszych losach. Zdaję się, że wkrótce wędrującą gromadkę wytropili gońcy Saurona. Napastowały ją wilki, otaczali orkowie, złe ptaki śledziły jej kroki, a w miarę jak posuwała się na północ, napotykała coraz cięższe przeszkody. Pewnej ciemnej nocy, gdy Thrain i jego towarzysze znajdowali się za Anduiną, czarny deszcz zmusił ich do schronienia się pod drzewa Mrocznej Puszczy. Rankiem Thrain zniknął z obozu i przyjaciel daremnie go nawoływali po lesie. Kilka dni czekali, nie ustając w poszukiwaniach, wreszcie stracili nadzieję i zawrócili z drogi, by po długiej tułaczce dotrzeć do Thorina. Dopiero w wiele lat później okazało się, że Thraina ujęto żywcem, porwano i zawleczono do lochów Dol Guldur; torturowany, obrabowany z Pierścienia, wkrótce zmarł w więzieniu.

Chciałabym się spytać przy okazji, czy była w filmie ta scena (którą opisałam), bo się w sobotę dopiero wybieram. :)

otóż właśnie ubolewam że nie było, a wszystko wskazuje że scenę ta nakręcili. pozostaje liczyć na edycje rozszerzoną.

Ale było wspomniane, że wielkiej żądzy towarzyszą złe wydarzenia. To było powodem przybycia Smauga.

fakt, może EE ukaże wszystko.

Weźmy się za kontrowersyjnego Radagasta.

Dość dobrze przedstawia go Gandalf w „Drużynie Pierścienia” rozdział „Rada u Erlonda”:

„Pod koniec czerwca byłem w Shire, lecz chmura niepokoju ciążyła nad moim sercem, i wybrałem się nad południowa granicę tego kraiku, bo przeczuwałem niebezpieczeństwo, ukryte jeszcze przede mną, ale coraz to bliższe. (…) Pospieszyłem z kolei na wschód i na północ, wędrując Zieloną Ścieżką; niedaleko od Bree natknąłem się na podróżnego, siedzącego na przydrożnym wale, podczas gdy jego wierzchowiec pasł się obok na trawie. Był to Radagast Bury, który niegdyś mieszkał w Rhosgobel, niemal na skraju Mrocznej Puszczy. Należy on do tego samego co ja bractwa, lecz nie widzieliśmy się od wielu lat. (…)

Sprawa jest paląca - odrzekł mi - a nowiny złe! - Obejrzał się, jakby w obawie, że krzaki mają uszy. - Nazgule! — szepnął. - Dziewięciu znów krąży po świecie. Przeprawili się chyłkiem przez Rzekę i skierowali ku zachodowi. Przybrali postać jeźdźców w czerni.
Wtedy zrozumiałem, że tego się właśnie lękałem, chociaż nieświadomie.
- Nieprzyjaciel widać czymś się zaniepokoił i gorączkowo dąży do jakiegoś określonego celu - rzekł Radagast. (…)

- Kto ci to mówił i kto cię przysyła? - spytałem.
Saruman Biały - odparł Radagast. (…)
Te słowa wzbudziły we mnie nadzieję. Albowiem Saruman Biały jest w naszym gronie najmożniejszy. Radagast to oczywiście bardzo szanowny czarodziej, mistrz w zmienianiu postaci i barw; zna dobrze wszelkie zioła i zwierzęta, a szczególnie przyjaźni się z ptakami. Ale Saruman z dawna badał sztuki uprawiane przez Nieprzyjaciela, dzięki czemu nieraz mogliśmy je udaremnić. Właśnie rady Sarumana pomogły nam ongi wygnać Nieprzyjaciela z Dol Guldur.(…)

Chwileczkę! - zawołałem. - Będziemy potrzebowali twojej pomocy i pomocy wszelkich stworzeń dobrej woli. Roześlij wieści do zwierząt i ptaków, które są z tobą w przyjaźni. Każ im zbierać´ wiadomości, mające związek z tą sprawą, i zanosić je do Gandalfa i Sarumana. Niech przysyłają gońców do Orthanku.
Zrobię to - odparł i ruszył z kopyta, jakby go Dziewięciu goniło.(…)”

Jak widać zatem Radagst to roztargniony, dobroduszny czarodziej. Nie jest to jak dla mnie typ druida, jednak wielu czytelników tak go właśnie odbiera. Tymczasem popatrzmy jak wyżej wspomniane spotkanie jest podobne do tego pokazanego w Hobbicie. W filmie dotyczy jednak wcześniejszego wydarzenia z Nazgulem, o którym później.

A oto jak traktował Radagasta Saruman, gdy Gandalf przybył do niego na wezwanie:

„Radagast Bury! - zaśmiał się Saruman nie kryjąc już pogardy. – Radagast - ptasznik! Radagast - prostak! Radagast - dureń! A przecież starczyło mu dowcipu, żeby odegrać rolę, którą mu wyznaczyłem. Przybyłeś, Gandalfie, a to właśnie chciałem osiągnąć wysyłając Radagasta. Jesteś i zostaniesz tutaj, Gandalfie Szary, do końca swoich dni. Albowiem ja jestem Saruman - Mędrzec, Saruman – twórca pierścieni, Saruman wielu barw.”

Tak więc Saruman naśmiewający się z Radgasta (aluzja do grzybów i żółtych zębów) jest jak najbardziej zgodne z prawdą. Tu trzeba pamiętać że ten żart nie był skierowany do widza w kinie tylko do członków Białej Rady w celu ośmieszenia czarodzieja. Saruman starał się to robić, gdyż wykorzystywał prostoduszność i ufność Radagasta do własnych celów. Potwierdza to cytat z „Drużyny Pierścienia”:

„Początkowo lękałem się, że Radagast także się załamał; Saruman niewątpliwie chciał mi ten lęk zaszczepić. Lecz podczas krótkiego spotkania nie zauważyłem w głosie i oczach Radagasta nic podejrzanego. (…)
Saruman to rozumiał, toteż zataił przed wysłannikiem swoje prawdziwe zamiary i oszukał go. Zresztą w żaden sposób nie udałoby się zacnego Radagasta przekabacić i namówić do zdrady. W dobrej wierze powtórzył mi wezwanie i dlategom go posłuchał. Ale dzięki temu również cały plan Sarumana zawiódł. Radagast nie widział powodu, by nie spełnić mojej prośby: pojechał do Mrocznej Puszczy, gdzie z dawien dawna ma mnóstwo przyjaciół. Górskie orły obleciały kawał świata i wypatrzyły niemało: wilcze wiece, ściągające zastępy orków (…)”

Więcej o Radagaście można przeczytać w „Niedokończonych Opowieściach” rozdział „Istari”:

„Spośród wszystkich Istarich jeden tylko pozostał wierny: ten, który dotarł ostatni. Radagast (czwarty z kolei) rozmiłował się bowiem we wszelkiej zwierzynie Śródziemia, zapominając zatem o elfach i ludziach, spędzał całe dni w towarzystwie swych dzikich przyjaciół. Postępowaniu takiemu zawdzięczał imię nadane mu przez ludzi (w języku dawnych Numenóryjczyków znaczyło ono "Opiekun zwierząt")(…)
Ważne jest także, iż Radagast zajął się innymi sprawami, tracąc serce do misji, a dwaj pozostali, bezimienni "Błękitni Czarodzieje", powędrowali wraz z Sarumanem na Wschód (…).”

Myślę że to wyjaśnia całą kwestie jego biegania po lesie wśród martwych zwierząt i nieszczęsnego Jeża Sebastaina. Tak po prostu postanowili ten fakt pokazać twórcy filmu i już nic z tym nie zrobimy :P

Jeszcze jeden mały cytat z „Silimarillion” dotyczący pokazanych w filmie poczynań Radagasta:

„Zwerbował (Saruman) liczną rzeszę szpiegów, wielu spośród ptaków, Radagast mu w tym pomagał, nie podej¬rzewając zdrady i myśląc, że to wspólne plany wymagają śledze¬nia Nieprzyjaciela. Cień w Mrocznej Puszczy pogłębiał się, a w Dol Guldur gromadziły się z różnych ciemnych zakątków złe stwory, zjednoczone w posłuszeństwie jednej woli, a cała ich nikczemność kierowała się przeciw elfom i niedobitkom z Numenoru.”

I przejdźmy do kluczowej sceny, w której Radagast wchodzi do Dol Guldur. Najpierw co tam siedziało – opisano w „Silimarilion”:

„Sauron bowiem opuściwszy wschodnie pustkowia obrał sobie siedzibę w południowej części lasu, gdzie z wolna urastał i zno¬wu przybierał widomy kształt. Zamieszkał pod czarną górą i tam się oddawał czarom, a wszystkie stworzenia bały się Czarnoksi꿬nika z Dol Guldur, chociaż początkowo nie zdawały sobie spra¬wy, jak wielkie niebezpieczeństwo grozi im z jego strony. (…)”
„Najczujniejszy był Mithrandir i on to pierwszy zaczął podej¬rzewać prawdziwą przyczynę ciemności w Mrocznej Puszczy, gdy bowiem na ogół przypuszczano, że działają tam Upiory Pierścienia; Mithrandir dostrzegł w tym cień powracającego Saurona; poszedł do Dol Guldur i Czarnoksiężnik uciekł przed nim. Przez długi czas potem panował czujny pokój. Wkrótce jednak Cień powrócił jeszcze potężniejszy niż przedtem i wówczas zwołano naradę Mędrców, nazwaną Białą Radą”
Myślę że właśnie ten moment obrazuje wizyta Radagasta w Dol Guldur – zastępuje tam w pewnym sensie Gandalfa odkrywając zło, które się tam czai. Tym sposobem Gandalf jest powiadomiony i zgłasza to na Białej Radzie.

Dodatkowo scenę to potwierdza cytat z „Niedokończonych Opowieści” w rozdziale „O Podróży Czarnych Jeźdźców”:
„W owym czasie dowódca Upiorów Pierścienia mieszkał wraz z sześcioma swymi kompanami w Minas Morgul, podczas gdy drugi rangą, Khamul, Cień Wschodu, przebywał jako porucznik Saurona w Dol Guldurze, trzymając przy sobie jednego z podwładnych w charakterze posłańca.”

Dla mnie ta sprawa jest jasna. Na potrzeby filmu to Radagast odkrywa zło w Dol Guldur a na dowód obecności tam Nazgula zdobywa Ostrze Morgulu. Ten rzeczowy dowód zaoszczędził wielu słów w pokazywaniu obrad Białej rady – o czym później.

Ale na zwiastunie w Dol Guldur ukazany jest Gandalf. Może w wersji rozszerzonej pokażą coś więcej.

PS: Dzięki za wstawkę. Proszę o więcej jeśli można ;)

Bo to jest tak, że Gandalf odwiedzał kilka razy Dol Guldur - za każdym razem chciał się przekonać co naprawdę tam się dzieje. Jak na moje były an pewno 3 wizyty. W jednej z nich napotkał Czarnoksiężnika i go wypędził, w jednej był tam aby udowodnić że Sauron powrócił Białej Radzie i raz był gdy odkrył uwięzionego Tharina - to prawdopodobnie pierwsza wizyta.

Myślę, że na potrzeby filmu pokazana będzie jedna tylko wizyta Gandalfa a drugą powierzono Radagastowi.

Super. Większość kiedyś przeczytałem, ale dobrze sobie przypomnieć historię przed filmem. :)

Mam nadzieję, że wątek z Thrainem oraz Gandalfem pojawi się w wersji rozszerzonej.

Dobra robota.