Film odkryłem czystym przypadkiem. Spodziewałem się mało ambitnego kina, a tu coś takiego. Pod przykrywką mieszanki elementów z filmów Dalekiego Wschodu, Westernu (ang. zachód), fantasy i kina sensacyjenego kryje się głębokie i uniwersalne przesłanie. Według mnie rozbrzmiewa ono następująco: pomimo popełnionych błędów z przeszłości, które ciążą nam teraz jak i będą w przyszłości musimy iść dalej przez życie akceptując siebie i swój los. Wtedy nasz żywot nie będzie taki smutny pomimo fałszu i zgryzoty rzeczywistości. Fałsz ten, sztuczne śmiechotki i brzydotę rzeczywistości genialnie ilustruje główna sceneria filmu: upadłe miasteczko pośród bezkresów amerykańskiego Zachodu i niedziałające zdezelowane wesołe miasteczko. Oraz ludzie, dobrzy i serdeczni, ale zniszczeni życiem i mającym dość fałszu. I jeszcze jedno: film pokazuje, że twoją największą miłością może okazać się twój najbardziej zajadły wróg w różnych postaciach. Film jest rewelacyjny. Daję z czyściutkim sumieniem 10. Historyjka, sceneria i wyjątkowo umiejętnie wplecione różne elementy kinematografii składają się na genialny obraz dla każdego, choć troszkę myślącego widza.