Dlaczego 7 ?? Zasadniczo wątek banalny, stare dobre małżeństwo w fazie kłótliwości dnia powszedniego i on pakujący się w romansik z bardzo uroczą panną. Żona Nitka (Aleksandra Śląska), mąż Andrzej Siennicki (Zbigniew Cybulski), panna Grażyna (Pola Raksa). Dalej normalnie, poflirtowane, pokłócone, prawie rozwiedzione, ale jednak trwa… Banalnie, ale przewybornie sfilmowane, tak, że chce się oglądać. Inspekcja była świetna, kolorytu dodaje też plan drugi w osobie Michaśki (Barbara Krafftówna), tak na marginesie uroczo się upiła, oraz karetki pogotowia dynamicznie hamującej w poślizgu kilka razy (raz nawet zauważalnie na oczach gapiów w tle). Film stary, to i stare dekoracje, dziś powiedzmy klimatyczne, warto pooglądać.

Polecam pracownikom pogotowia, ich pacjentom oraz flirtującym, płci obojga, mimo upływu lat scenariusz nie stracił niczego z realizmu, czyż dziś nie jest podobnie?

Plusy
+ Pola Raksa (za inspekcję i nie tylko)
+ dobry scenariusz mimo banalnego głównego wątku
+ karetka pogotowia (bo lubię zwracać uwagę na wątki moto w starych filmach)

Minusy
- Zbigniew Cybulski cały film w tym samy „stroju”… no prawie
- naprawianie małżeństwa jako tako, naprawienie półki w łazience kiepsko, a mógł to zrobić na koniec

Ciekawostka:
1. Debiut filmowy Barbary Brylskiej.
2. Debiut reżyserski Aleksandra Ścibor-Rylskiego. (Debiut reżyserski świetnego scenarzysty opisał Ernest Bryll Film 20/1963).
3. Kawa Marago, rozpuszczalny wynalazek z tamtych lat, większość stron internetowych o kawie uparcie podaje bzdurną informację, że kawa rozpuszczalna w Polsce pojawiła się w 1969 r. ten film wyraźnie temu przeczy, również temu przeczy fakt, że można znaleźć zdjęcia opakowań kawy rozpuszczalnej z datą sprzed 1969 r.