Niestety film jest dobry, dobrze zmontowany i świetnie zagrany, więc zasłużenie dostaje oskara.
Szkoda, że podobnie jak o wiele słabsze "Pokłosie" nadużywa hasła: "oparty o fakty historyczne". Helena Wolińska, poza faktem, że była morderczynią, nie popełniła z racji wyrzutów sumienia samobójstwa, ani też nie chciała się do owych zbrodni przyznać. Mało tego, do 2006 roku pobierała polską emeryturę. Natomiast opisana historia jej tragicznie zamordowanej rodziny, to już niezła jazda po bandzie...

Dla przypomnienia: "postać odegrana przez Sztura (zadręczonego i ukrzyżowanego przez owładniętych antysemickim szałem polskich sąsiadów) w filmie "opartym na faktach historycznych" to Zbigniew Romaniuk, który został przewodniczącym Rady Miasta Brańsk, a dziś jest najbardziej szanowanym i znanym mieszkańcem tej miejscowości.

Jakoś Niemcy nie robią filmów o tym jak ich przodkowie mordowali w czasie II wojny światowej, ale za to dobrze im wychodzi robienie filmów, jak to nasi bohaterowie się w tym lubowali.

Tak się zastanawiam, czy ktoś normalny z dumą na twarzy stanąłby przed którymś z amerykańskich kin po projekcji "Idy" czy "Pokłosia" z tabliczką: "Nie wstydzę się, że jestem Polakiem, a tym bardziej nie mam nic do ukrycia!"