"Ikinai" to znaczy po japońsku "nie żyć".
Pan Aragaki chce umrzeć. Jest bardzo zadłużony. Zaplanował swoją śmierć bardzo dokładnie, z dbałością o najdrobniejsze szczegóły. Postanawia upozorować wypadek. Po jego śmierci rodzina otrzyma pieniądze od firmy ubezpieczeniowej oraz odszkodowanie. Razem z nim gotowych jest pożegnać się z życiem jeszcze 11 osób. Wynajmują autokar i z Naha wyjeżdżają w swoją ostatnią podróż wokół Okinawy. Ostatniego dnia wycieczki ma wydarzyć się wypadek, z wysokiego urwiska autokar zsunie się do morza. Takie są plany....
Jednak niespodziewanie tuż przed odjazdem z Naha do grupy dołącza 20-letnia Mitsuko. Dostała bilet na wycieczkę od wuja, który nagle zachorował. Młoda, radosna, pełna życia studentka jest zupełnie nieświadoma ukrytego celu wycieczki. Obecność dziewczyny, jej entuzjazm i spontanicznośc nie pozostają bez wpływu na całą grupę. Ale posępny pan Aragaki bezwzględnie realizuje swój plan. Czy dziewczyna będzie musiała umrzeć, czy Aragaki poświęci jej młode, niewinne życie dla swoich celów.....

Aragaki, melancholijny szef trzydniowej wycieczki autokarowej, czeka na ostatniego pasażera na lotnisku Naha na Okinawie. W ostatniej chwili przybywa Mitsuki. Jedzie w zastępstwie swojego wuja, który nie może pojechać mimo, że zarezerwował sobie miejsce kilka miesięcy wcześniej. Mitsuki nie wie, że nie jest to zwykła wycieczka. Pozostałych dwunastu uczestników ma ogromne długi i wspólnie z Aragaki przygotowali "ostateczny" plan rozwiązania swoich problemów - autobus będzie miał wypadek, w którym wszyscy zginą, a rodziny będą mogły spłacić wierzycieli pieniędzmi z ich polis na życie. W trakcie podróży dwunastka samobójców, Mitsuki i trójka przewodników korzysta z atrakcji turystycznych, idzie na karaoke, uczestniczy w grach i zabawach towarzyskich. Poznawszy się bliżej, wycieczkowicze zaczynają opowiadać o swoich niepowodzeniach i zastanawiać się nad słusznością rozwiązania, które wybrali. Pierwszy pełnometrażowy film Hiroshi'ego Shimizu jest przemyślaną, niezwykle złożoną eksploracją ludzkiego smutku i odkupienia, dokonaną przy pomocy subtelnego humoru i ze szczerą miłością dla swych żałosnych bohaterów.