Drugi z kolei film jednego z najbardziej znanych tureckich reżyserów, nagradzanych na światowych festiwalach. Reha Erdem niespiesznie snuje opowieść o wiodącym spokojne, skromne życie ojcu i mężu, który mieszka w Stambule i jest właścicielem sklepu z męską odzieżą. Przeciętna egzystencja Selima zostaje zakłócona przypadkowym incydentem, wyjętym prosto z filmów gangsterskich – w taksówce, z której właśnie ktoś wysiadł, bohater znajduje torbę pełną pieniędzy. Torba należy do złodzieja, pewnego nieuczciwego pracownika banku. Staje się ona czymś w rodzaju fatum. Reżyser nie podąża jednak utartym fabularnym śladem, charakterystycznym dla tego rodzaju historii. Jego bohater nie zostanie wplątany w wir kina akcji ze strzelaninami i ucieczkami w roli głównej. Erdem skupia się na obserwacji człowieka, który mierzy się z własnym sumieniem. Bohater, umierając ze strachu przed realnymi i wyimaginowanymi konsekwencjami swojego czynu, ulega licznym pokusom, popychającym go ku ostatecznemu upadkowi. Kaç para kaç to z jednej strony moralitet, dowodzący prawdziwości powiedzenia, że pieniądze szczęścia nie dają. Z drugiej – próba opisania rzeczywistości, która zarówno mentalnie, jak i w codziennej praktyce jest podporządkowana władzy pieniądza.

Film opowiada historię pewnego kupca o imieniu Selim (Taner Birsel). Selim jest właścicielem sklepu mieszczącego się w Istanbule. Jest człowiekiem uczciwym i sumiennym. Jego życie wymyka się spod kontroli, gdy pewnego razu znajduje torbę pełną pieniędzy i nie udaje mu się jej oddać właścicielowi.