Zbliża się koniec II Wojny Światowej. W ogromnym, starym domu na angielskiej wyspie, Grace Stewart (Nicole Kidman) wraz z dwójką dzieci oczekuje na powrót męża (Christopher Eccleston) z frontu. Rodzeństwo cierpi na "skórę pergaminową", "alergię" na światło dzienne. Najmniejszy promień światła mógłby być dla nich zabójczy. Dlatego przez całe dnie dom pogrążony jest w mroku. Grube story są szczelnie zaciągnięte. Pewnego dnia Grace przekonuje się, że w jej domu, poza nią i dziećmi, jest ktoś jeszcze...

Koniec II wojny światowej. Grace Stewart (Nicole Kidman) wraz z dwojgiem dzieci - Nicholasem (James Bentley) i Anne (Alakina Mann) - mieszka w starym domu na wyspie Jersey. Czeka na powrót męża Charlesa (Christopher Eccleston) walczącego na froncie. Dzieci cierpią na nietypową dolegliwość - alergię na światło słoneczne. Cały dom pogrążony jest więc w mroku. Nietypowe jest to, że w ciemnościach można czasem usłyszeć tajemnicze głosy. Zamknięte drzwi same otwierają się na oścież. Wiele wskazuje na to, że w posiadłości przebywa ktoś obcy, kto nie chce się ujawnić. Grace stara się rozwikłać tę zagadkę.

Koniec II wojny światowej. Grace (Nicole Kidman) wraz z dwójką dzieci mieszka w pięknym wiktoriańskim dworze. Chłopiec i dziewczynka cierpią na rzadką chorobę, fotofobię - alergię na światło słoneczne. W ponurym domu obowiązują bezlitosne reguły: dom jest zawsze pogrążony w półmroku, a drzwi nie wolno otwierać nie zamknąwszy uprzednio wszystkich innych. Nagle dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Czemu służba opuszcza dom w niewyjaśnionych okolicznościach? Dlaczego córka opowiada o dziwnych postaciach krążących po domu i dlaczego Grace ma wrażenie, że nie są to dziecinne fantazje?

Wyspa Jersey, tuż po zakończeniu II wojny światowej. Grace (Nicole Kidman) na próżno czeka na powrót zaginionego na froncie męża (Christopher Eccleston). Mieszka z dziećmi w położonej na uboczu, okazałej, choć trochę posępnej wiktoriańskiej rezydencji. Młoda kobieta wychowuje 10-letnią Ann (Alakina Mann) i jej młodszego brata Nicholasa (James Bentley) w duchu surowego katolicyzmu. Dzieci poddane są też innym rygorom. Cierpią na fotofobię - ostrą formę alergii na światło. Choroba skazuje dzieci na życie w ciągłym półmroku - mogą wychodzić na dwór tylko nocą, dni spędzają przy świecach i zaciągniętych kotarach. Ann straszy brata opowieściami o duchach, które rzekomo krążą po domu. Znerwicowana Grace tępi te wymysły, ale czasami jej samej wydaje się, że słyszy dziwne odgłosy w odległych zakątkach rezydencji.