Bardzo zabawna i zręcznie napisana komedia o zmieniających się czasach. Aktorzy właściwie w
większości już nie żyją, a szkoda - dziś już nie ma takich wulkanów dowcipu jak Dymsza czy
Bielicka...

Autentycznie bawią do dziś sceny w wesołym miasteczku, scenka w sklepie z zabawkami (mina
Dymszy z misiem - BOMBOWA!), czy też scena z ojcowaniem dzieciakom podczas powrotu z
przedszkola. W ogóle - cała intryga jest poprowadzona z humorem, a do tego wszystko trzyma się
tzw. "kupy" - czego nie da się powiedzieć o niektórych współczesnych polskich komediach, gdzie
historia jest nieraz mocno naciągana, a rozwiązanie spada z kosmosu, niczym deus ex machina.

Na koniec jedna uwaga - nikt chyba nie zwrócił uwagi, że cały ten film w podtekście jest pochwałą
tzw. "Państwa Ludowego". Popatrzmy - kobiety mają możliwość zrównania zawodowego z
mężczyznami, w pracy robotnicy mają stołówkę, mleko, urlopy, a w niedzielę stać ich na pójście z
rodziną do wesołego miasteczka i cukierni. A to wszystko naturalnie, bez ani jednego słóweczka o
partii, ludzie pracującym itd. A jak teraz w telenoweli trzeba umieścić produkt sponsora, to ta scena z
ciastkami w"Klanie" czy groszkami w "Pierwszej miłości" na kilometr traci fałszem i sztucznością...

Oczywiście nie chcę gloryfikować ustroju, tylko szkoda, że obecnie ludzie budujący dobrobyt
naszego kraju są traktowani gorzej niż psy, a seriale i filmy ociekają nachalnym product
placementem... Ech, Irena do domu!