Produkowane taśmowo niczym T-34 czy inny Sherman, zalewające reklamami telewizje, internet, miasta, wsie, kościoły i cmentarze. Wszędzie tylko te serduszka, kwiatuszki i uśmiechnięci to granic możliwości ludzie. Schematy, szczęśliwe zakonczenia, mało oryginalne.... bleeeee...

No ale jak w niebie mi się bardzo, bardzo, ale to bardzo bardzo podobało. Świetny, zniewalający film (na podstawie książki, której niestety nie miałem okazji czytać z powodu iż nie mam niestety czasu, o ja nieszczęsny...). Dzięki Bogu iż natrafiłem na film przypadkiem, w telewizji, bo plakat zniechęca jak diabli do wakacji w ciepłych klimatach.

Urzekła mnie atmosfera i niewinne żarciki, których jest pełno. Ostatnie sceny z przyjacielem głównego bohatera, tekst o zwłokach, agresywny skok na ochroniarza... albo spec od duchów. Fajna atmosfera, nie mogłem się oderwać od ekranu. Dobry film, a jakoś tak... bez echa przeszedł, a szkoda. Widoki przepiękne.

Trochę zalatuje "Uwierz w ducha", ale nic to. Bardzo mi się podobał, rewelacja jak dla mnie. Gdyby te polskie tasiemce miały taką moc powalającą to bym się nie bał po nie sięgać. Brawo brawo brawo!