Film jest pierwszym eksperymentalnym portretem filmowym Barbary Hammer, która w całej swojej twórczości kierowała obiektyw kamery na postaci kobiet. Artystka przedstawia intymny świat swojej bohaterki, żony awangardowego reżysera Stana Brakhage'a, który w swojej twórczości wielokrotnie "używał", jak określa to Jane, jej obrazu, między innymi w słynnym filmie "Window Water Baby Moving" (1958). Hammer z czułością przenika z kamerą do zafascynowanej światem roślin i uczącej się języka zwierząt Jane. Buduje jej zniuansowany obraz, który bohaterka później określi jako przedstawiający ją taką, jaką była i zgodny z jej własnym doświadczeniem siebie.