1. Ładne sceny erotyczne i zmysłowe - przez cały film miałam wrażenie, że przemawia on nie tylko do standardowych zmysłów - wzroku i słuchu, ale także do dotyku... sensualizm, zbliżenia na ręce, miód, prawie czułam jego słodki smak i kleistą konsystencję.
2. Plenery - nie trzeba wyjaśniać.
3. I muzyka.
4. Kostiumy - obawiałam się góralskiej cepeliady.
5. Realizm - wszystko, od seksu, po rzeczywistość góralskiej chaty i sceny tortur i egzekucji. Podobało mi się to, że film był realistyczny w każdym z aspektów.

Wartością, którą wyniosłam z oglądania tego filmu było przede wszystkim to, że na chwilę mogłam się wtopić w jego realia. Plenery, dekoracje, ujęcia - wszystko było realistyczne. Takiego właśnie 'wtopienia się' w inną rzeczywistość oczekuję po filmach kostiumowych. Janosik spełnił tę funkcj doskonale!

Dałam 10 za ogólne wrażenia.

Fabuła? Ok, przyznaję, logiki w niej nie ma prawie żadnej. Janosik jako rachityczny metroseksualista wyrywający 40-letnie panny? Zabawne, ale i ma swój urok.

Ale i tak 10, za dobre pełnienie funkcji ładnego filmu kostiumowego.