Reminiscencja. Słowo, które poznałem dzięki inżynierowi Mamoniowi. Zgodnie z jego teorią ludziom podobają się piosenki, które już słyszeli. Podobnie ma się rzecz z filmami i właśnie dlatego tak często kręci się kontynuacje i remake’i, a także produkcje bliźniaczo podobne do wcześniejszych przebojów. Chuck Russell, reżyser Maski, Egzekutora i Króla Skorpiona, też musiał o tym słyszeć. Nakręcił przecież boleśnie wtórne Jestem zemstą i właśnie zabiera się za aktorską wersję Mulan.

Stanley Hill (John Travolta w tupeciku na głowie) to – jakżeby inaczej – były członek oddziałów specjalnych. Pewnego dnia na lotniskowym parkingu zostaje pobity przez trzech oprychów, a jego żona (Rebecca De Mornay) zamordowana. Policja dość szybko wpada na trop zabójcy, mężczyzna bez wahania go identyfikuje. Po chwili zaskoczony obserwuje, jak delikwent zostaje zwolniony do domu. Wściekły Stanley ściąga swojego kumpla, Dennisa (znany z Maruderów Christopher Meloni). Razem chcą ukarać winnych zajścia.

Recenzja:
https://zdalaodpolityki.pl/2017/02/03/jestem-zemsta/

PS. A Travolta to zdecydowanie tupecik nosi. Włosy nienaturalnie wyrastają mu z łebka.