A więc: poznacie ich po ich owocach. Mt.7,20

Rok 1968 wielu katolikom dzisiaj kojarzy się z upadkiem kultury, rewolucją seksualną, pigułką i LSD. Trzeba jednak pamiętać, że równocześnie nastąpiło w tym czasie, na przełomie lat 60’ i 70’, ogromne przebudzenie duchowe w chrześcijaństwie, którego owoce obserwujemy do dziś. Obecny ruch odnowy charyzmatycznej w kościele katolickim, przyjęty i zaaprobowany przez kolejnych Papieży, wiąże swój początek od doświadczenia wylania Ducha Świętego na katolickim uniwersytecie w Pittsburghu w Stanach Zjednoczonych w 1967 roku. Duch Święty nie zwracał uwagi na denominacje chrześcijańskie. W tym okresie w całych Stanach Zjednoczonych, a potem w Europie rozprzestrzeniała się “Rewolucja Jezusa”. Masowe nawrócenia, przyjmowanie Jezusa jako swego Pana i Zbawiciela, wylania Ducha Świętego z uzdrowieniami i innymi znakami.

Właśnie to przebudzenie jest tłem filmu. Nie jest to wbrew pozorom film o Lonnie Frisbee (Jonathan Roumie), Chuck’u Smith (Kelsey Grammer) czy Gregu Laurie (Joel Courtney) - prawdziwych bohaterach tamtych czasów. Jest to film o powtarzalnej w każdym pokoleniu kontestacji zastanych form i własnym poszukiwaniu Prawdy. O zasadzie kerygmatu,że każdy sam musi zdecydować o wybraniu Drogi, Prawdy i Życia. Tego się nie dziedziczy z automatu po rodzicach. Też o tym ,że Jezus jest odpowiedzią w każdym momencie czasu naszej cywilizacji. Szczególnie wtedy , gdy wydaje się nam ,że następuje jej koniec.