Przyznam szczerze, że jestem miło zaskoczona tym filmem dokumentalnym, bo spodziewałam
się całych ton patosu, chwalb itp. [co by było nawet zgodne, bo przecież Cybulski był wielkim
aktorem. i nadal jest, w pamięci. co do tego nie ma wątpliwości]

Patosu trochę i było wiadomo, zresztą trochę zawsze powinno być. Ale - bardzo ciekawe
wypowiedzi aktorów i filmowców na temat Cybulskiego, i na temat całej machiny filmowej w
ogóle. Bardzo mi się podobała analiza jednej ze scen z "Popiołu i diamentu", ta, kiedy do Maćka
przychodzi Krystyna, a ten szuka części pistoletu. Bardzo ciekawie zinterpretował ją bodajże
Morgenstern albo Kutz; zinterpretował na tle gry Cybulskiego, jak i ciekawych zajść, znaczeń co
do tej sceny.

Podobały mi się również wzmianki na temat B. Kobieli, kolejnego wielkiego polskiego aktora,
bardzo dobrze wplecione w całość.
No i końcowa rozmowa Baki z zebranymi na projekcji w sopockim SPATiF-ie ludzi.

Nic więcej juz zdradzać nie będę, w każdym razie, dokument wart obejrzenia. By dowiedzieć się
więcej i o Zbyszku, i o polskim kinie wgl.