A nie przeszkadzało ci,że wszystkie dialogi miały charakter zbyt refleksyjny? Bohaterowie co rusz wygłaszali sentencje życiowe, jakby wyuczone. Byli trochę mało potoczni, co ujmowało naturalności. w tym filmie niemal każde zdanie ma przesłanie.

Mysle, ze masz racje. W ksiazce to jest bardziej widoczne, jak dla mnie duza czesc dialogow przypomina chwilami te z 'niewinnych czarodziejow', ale ja na przykład wlasnie cos takiego lubie. Dzisiaj niewiele osob umialoby tak ładnie podjąc gre pozorow z drugą osobą, moze dlatego to jest takie intrygujące.

Zbyt refleksyjny? Widzisz, taki jest urok tego kina, tego filmu. "Jowita" bez takiego stylu wypowiedzi to jak "Pan Tadeusz" prozą.

Albo haiku z rymami :P

Ale cóż, nie kazdy lubi taki typ filmów. Łotewa, mnie sie podobał - a moje zdanie jest najmojsze :P

Mnie też się podobał :P Więc zadnie jesj najnaszśe? :P

Stare kino jest w większości refleksyjne, co się chwali. Nie służy tylko odbębnieniu scenariusza, ale przekazuje jakąś myśl, ideę pod rozważenie. :)

Dokładnie, takie wartościowe kino nie powinno pójść w zapomnienie :) A "Jowita" jest ogólnie bardzo zgrabnym kawałkiem kina :)