Film de facto składa się z dobrych pomysłów, ale niezwykle poucinanych i na siłę wepchniętych w stare schematy. Sam szkic fabuły brzmi interesująco- zasady obowiązujące w Wszechświecie, jego historia, rodzina królewska... Jednak zanim którykolwiek z tych wątków zdążył się rozwinąć, musiał zastąpić go nowy. Zdecydowanie najgorszym i najmniej potrzebnym, a także najbardziej irytującym, był tutaj wątek miłosny (a mówię to z perspektywy osoby, która zazwyczaj ceni sobie takie wątki w filmach fantasty i sci-fy). Jak to często bywa- nie wiadomo skąd, nie wiadomo po co, a jakby tego było mało, pomiędzy postaciami nie było chemii- no bo kiedy miała się wytworzyć? Końcówka filmu opierała się na niedorzecznym rozwiązaniu typu Deus ex machina (paradoksalnie, nigdy wcześniej nie byłam w stanie zrozumieć, o co w nim chodzi, dopiero w Jupiterze zostało to tak jasno pokazane). Innymi słowy, potencjał był niesamowity, pomysł wyborny, ale wykonanie było zbyt pochopne, niechlujne i płytkie. Kilka scen humorystycznych wartych uwagi, resztę po prostu zapomniałam w momencie, w którym wyszłam z kina. Mam nadzieję, że kiedyś powstanie remake.