Film naładowany kliszami. Mamy tu rodzinny dylemat, zapracowaną kobietę sukcesu, ciekawskie dzieciaki, super, niepokornego maczo, który działa seksualnie na zapracowaną kobietę, złego typa spod ciemnej gwiazdy, który chce przejąć park i przyjaźń z ludożernym zwierzakiem. To bieganie na obcasach to chyba było specjalnie, dla przysłowiowej beki, jakby autorzy filmu chcieli powiedzieć"jasne wiemy, że to straszna kaszana, ale macie, pośmiejcie się". Poza tym, że film oglądało się całkiem przyjemnie i faktycznie trzyma on w napięciu, jak też jest fenomenalnie zrobiony to brakowało mi trochę tych starych bohaterów z poprzednich części. W J.W jest powiedziane, że minęło 20 lat od założenia parku przez Hammonda. Mogli pokazać np. jak jego wnuki postrzegają park, mógł powrócić Alan Grant, dr Malcolm, może Sara. A tak wydaje się, że odkąd otworzyli taki wypasiony park rozrywki, każdy archeolog stał się etatowym bezrobotnym. Ogólnie film w moim odczuciu był niezły.