Opowieść o Apaczu który dorobił się rangi Kapitana i szuka zemsty na mordercach
obrońcy czerwonoskórych. Ostatnie słowa zabitego to "kwietniowy poranek" i celem
bohatera jest dowiedzieć się co one znaczą. I w zasadzie film przypomina kiepski
kryminał- Van Cleef chodzi od osoby do osoby z zapytaniem czy ta nie wie czasem co
to jest rzeczony "kwietniowy poranek" a gdy któraś przypadkiem wie to nagle wyskakują
jakieś zbiry i zabijają niewygodnego świadka. Trochę to nużące, choć dużo tu scen
humorystycznych które zapadają w pamięć. Dajmy na to- klasyczna westernowa
scena- bandyci na usługach bogatego biznesmena przyjeżdżają wykupić ziemię od
zapracowanego farmera. Ten jak to w westernach zaczyna opowiadać o tym ile na
swoją ziemię nie pracował i że nie odda jej za nic- widz w takim momencie myśli
"cholera tego typu scen było już milion i zawsze gadają o tym samym". I nagle bandzior
szybko wyciąga rewolwer i zabija farmera, drugi pyta go czemu nie dał mu dokończyć
wypowiedzi, na co ten odpowiada "takie rozmowy zawsze wyglądają tak samo". Takie
fragmenty mnie tu ujmują, jest tu jeszcze niezła scena obiadu damy z tytułowym
bohaterem czy picia z burżujami. Ale wszystko to tonie trochę w morzu monotonni,
przewidywalności i niedorzeczności. Już sam tytułowy Captain Apache jest zbyt
przerysowaną postacią. Zakończenie jest przekombinowane, a muzyka która zazwyczaj
gra dużą rolę w europejskich westernach jest średnia. Jak zresztą cały film.