Dlaczego 7 ?? Małomiasteczkowość, mentalność ludzi. Obyczajówka z punktu widzenia lekarza w „Zapyziowie”. Punkt specyficzny, bo lekarz nietutejszy, więc zmaga się z agitacją: partyjniaka, kolegi po fachu, księdza, milicjanta oraz tzw. opinią publiczną (wtedy czyt. plotkarstwem mieszkańców). A sprawa poważna, bo dziecko nie żyje, matka udusiła czy samo zmarło? Jak było, tak było, ale szyby i tak powybijali. Jest kilka wątków pobocznych, ale ciekawych po czasach, bloki bez kanalizacji, Weremiuk walczący o inwalidztwo, narada partyjna, obchód w szpitalu (odstawili chlorocid, podali strofantynę), ryzykowna operacja. Jest też flircik. Wprawdzie pielęgniarka nogi miała ładne, ale to nauczycielka/bibliotekarka została rozebrana do naga (Anna Seniuk) i właśnie to ostatnie wydarzenie na początku epoki gierkowskiej zrobiło film głośnym, ocierającym się o skandal. Widać było, że kino PRL-u zmienia kierunek, choć w tle u partyjniaka Lenin i Gomułka bodajże. Aha, warto jeszcze zapamiętać, że na przeciąg w głowie to 3 x dziennie po 15 kropel, a autobus odjeżdżał 4 razy.

Film dla ciekawych obyczajów PRL-u, tym razem na prowincji. Dla mieszkańców Zamościa, Szczebrzeszyna i Brodów Małych.

Plusy
+ dobry scenariusz z wieloma wątkami
+ całkiem gładka narracja
+ powtarzający się wątek muzyczny, gdy lekarz idzie przez miasteczko

Minusy
- nierówność czasowa wątków, mogło być więcej flirtu i akcji lekarskich
- dosyć marna kopia jaką udało mi się znaleźć, czarno biały obraz z ciemnymi scenami
- za krótki