"Osttanio obejrzałam ten film i jestem pełna podziwu. Natomiast dziwię się niektórym osobom, wypisującym, że film jest kiepski gorszy od pierwszej czesci. Nie zgadzam sie z tym. Przeciez film mial opowiadac o zyciu Papieza od poczatku jego wyboru na stolice apostolska"

- fakt że film miał opowiadać o życiu papieża nie czyni go zaraz dobrym. Obydwie części były moim zdaniem słabe i trochę szkoda że coś tak słabego opowiada właśnie o tym papieżu. Ci którzy nigdy nie fascynowali się życiem katolików (i mogliby dzięki takim filmom odrobinkę zainteresować się tym wyznaniem) mogą zacząć kojarzyć JPII z tandetą, a chyba nie o to chodziło tym, którzy pragną szerzyć jedynie słuszną wiarę. To sprawa do przemyślenia dla ludzi żyjących z cudzych datków. Więc w zasadzie nie mój problem. Po wykonaniu od razu widać że film był raczej przeznaczony dla tych, którzy ubóstwiają JPII (wiadomo, tacy od razu padną na kolana) a nie dla ludzi nieobeznanych z tematem (dla nich wszyscy wykonawcy/rzemieślnicy musielby się bardziej wysilić)

"Zgodzic sie mgoe ze pod wzgledem produkcji film nie jest jakims superhitem, ktory bedzie mozna ogladac sobie w nudne wieczory, przeciez tu nie o to chodizlo. Chodizlo o ukazanie zycia oredwonika pokoju, pasterza wsyztskich ludzi, czlowieka, ktory modlil sie i wstawial sie za calym swiatem we wsyztskich sytuacjach cierpienia"

- ???. "Karol" jest obliczony własnie na superhit - miał się dobrze sprzedać w Polsce i może w kilku innych ultrakatolickich krajach. Przypuszczam że ten cel został w jakis sposób osiągnięty, choć nie ineteresuję się dogłębnie całą sprawą.

Zdarza mi się lubić słabe filmy, ale nikomu nie próbuję wmawiać że to dzieła sztuki. Zazwyczaj darowuję sobie bełkot i stwierdzam tylko że film bardzo lubię. To jest o niebo uczciwsze. Myślę, że w twoim przypadku uwielbienie dla postaci przysłania film jako produkt. Najprostrzy sposób na sprawdzenie czy tak jest rzeczywiście to obejrzenie danego filmu w rozdzielczości dvd z 25 razy. Jesli po kilkudziesięciu seansach nie zacznie cię drażnić fałszywa intonacja głosu, beznadziejna charakteryzacja, aktorska sztuczność i łopatologia to może oznaczać dwie rzeczy: 1. albo nadajesz się do rodziny pewnego radia 2. albo faktycznie wszyscy obcowalismy tu z DZIEŁEM i tylko taka mizerota jak ja nie była w stanie dostrzec jego głębi.

Mimo wszystko pozdrawiam:)

jak już wcześniej pisałem film na pewno pod względem technicznym nie jest super (można nawet powiedzieć, że jest słaby) i nie można go porównywać np. z "Gladiatorem" czy "Matrixem" które można i z 50 razy obejrzeć. Ten film ogląda się właśnie ze względu na postać (osobę) o której opowiada - Papieżu Janu Pawle II.
Na pewno głównym "targetem" byli katolicy i osoby go ceniące jako autorytem moralny. Myślę że w tym filmie nie było to aż tak ważne żeby pokazać super charakteryzację - w końcu Papieża jeszcze nie dawno wszyscy widzieli "na żywo" więc tak naprawę każdy jego obraz ma w głowie (czy intonację głosu).
Film nie jest DZIEŁEM wybitnym ale w pewnym sensie jego treść podbija mu trochę punktów ;)
Nie popadajmy w skrajności oceniając go jako superhit albo totalny gniot gdzyż film plasuje sie pomiędzy (według mnie "of course")

rówież pozdrawiam.

Słuszna uwaga na temat charakteryzacji - wszyscy mamy przed oczami JPII. Był tak znana postacią że charakteryzatorzy mieli od razu w plecy, jakiekolwiek cudy by nie wyczyniali.

Może ja po prostu nie cierpię filmów biograficznych o bardzo znanych postaciach które są tworzone na predcę zaraz po śmierci głównego bohatera :(