Kasjerzy czy kasiarze? Pressbooks

Troje byłych kasjerów tego samego banku. Jeden cel: okraść swoje dawne miejsce pracy. Trzy różne pomysły na zrobienie tego. Sheila (Alicia Silverstone) chce się włamać do bankomatu. Stuart planuje „pożyczyć” trochę pieniędzy na weekend i skoczyć do Las Vegas. Woods (Woody Harrelson) ma plan z wykorzystaniem kaczki, psa i skrytki bankowej. Wszyscy chcą zrealizować swoje plany w tym samym czasie. Jednak żaden z bohaterów nie wie o planach pozostałych... Sheila Rilo (ALICIA SILVERSTONE) wcale nie miała zamiaru obrabować banku. Ale kiedy jej chłopak Rick (JOSHUA LEONARD), także menadżer bankowy, zostawia ją po trzech latach znajomości, Sheila pragnie rozpocząć nowe życie. 40 tysięcy dolarów, które ma zamiar pobrać z bankomatów, w zupełności jej wystarczą, a jeśli wina za to spadnie na Ricka, to tym lepiej. Sheila może w dodatku liczyć na nieoczekiwaną pomoc strażaka Marka (IVAN SERGEI), mimo że jest on trochę zaskoczony rozwojem sytuacji. W końcu jak często zdarza się, aby dziewczyna prosiła cię o pomoc w obrabowaniu banku, i to już na pierwszej randce? Stuart Stein (PAULO COSTANZO), wpada na pomysł „pożyczenia” na dwa dni 250 tysięcy dolarów z bankowego skarbca i postawienia ich na „czarne” w kasynie w Las Vegas. Jego brat Max, (DAVID KRUMHOLTZ) jest już zmęczony wiecznym szukaniem drobniaków na jedzenie z fast foodów. Jeśli plan Stuarta się powiedzie, będzie ich wreszcie stać na pieczone ziemniaki w lepszej restauracji. Ze wszystkimi dodatkami. Zastępca kierownika banku Jason "Woods" Valley (WOODY HARRELSON) wcale nie ma zamiaru okradać banku, tylko jednego z jego klientów. Woods upatrzył sobie Charlesa Merchanta (JOHN CLEESE), podejrzanego typa, którego wydawane na kasetach wideo poradniki „Jak zostać bogatym?” okazały się wielkim sukcesem. Merchant zarobił mnóstwo pieniędzy, większość z nich nielegalnie, i ukrył je w bankowej skrytce depozytowej. Woods ma także osobistą urazę do milionera, który dawno temu zastrzelił matkę jego ulubionej kaczkio imieniu George. Współlokatorka Maxa i Stuarta, Shmally (RACHAEL LEIGH COOK) również nie darzy Merchanta sympatią. Nie udało jej się zostać bogatą, chociaż pilnie stosowała się do porad z wydawanych przez niego kaset wideo. Miłośniczka komputerowej gry „Dungeons and Dragons“ uznała, że właśnie nadszedł czas na rewanż. Ich drugi współlokator, Carter Doleman (MARCUS THOMAS), do nikogo nie żywi urazy. Jest po prostu zmęczony bezczynnością i chce znaleźć jakąś pracę. Z polecenia Stuarta zostaje zatrudniony w banku. Pechowo dla niego pierwszy dzień pracy w Desert Savings zawsze już będzie mu się kojarzyć z okrzykiem: „Zostaliśmy obrabowani!" „Film sprytnie łączy zwariowane historie trzech zdesperowanych osób w jedną zabawną opowieść” / Hollywood Reporter/ „Uwielbiani aktorzy. Film lekki, śmieszny i pełen uroku…” /Hollywood Bitchslap/

Joe Wein, autor scenariusza do filmu “Kasjerzy czy kasiarze?””, oraz jego brat Max, który pomagał mu w pracy, bardzo stanowczo podkreślają, że oni sami są niewinni. „Nigdy nie obrabowaliśmy żadnego banku” - twierdzi Max. – „Ludzie myślą jednak, że scenariusz został oparty na faktach i są wobec nas bardzo podejrzliwi.” Młodszy z barci Wein, Max, przyznaje jednak, że w młodości pracował w banku i nawet zastanawiał się nad różnymi sposobami nielegalnego „zaopiekowania się” gotówką. „Obaj byliśmy wtedy bardzo niezadowoleni z naszej pracy” - wspomina Joe. – „Wymyślałem więc różne sztuczki, żeby choć trochę się rozerwać. Kiedy pracujesz w banku, masz cały czas dostęp do pieniędzy, wiesz gdzie są przechowywane i na dodatek ludzie ci ufają. Właściwie możesz niezauważalnie zabrać pieniądze z banku, a twoje odciski palców nie będą brane pod uwagę, ponieważ tam pracujesz.” Różne pomysły braci pozostały jednak tylko w sferze ich wyobraźni i posłużyły za podstawę scenariusza do filmu „Kasjerzy czy kasiarze?”. Postacie Stu i Maksa były wzorowane na nich samych, pozostało tylko stworzyć innych bohaterów. Pomimo ekstremalnych sytuacji, w jakich stawiani są bohaterowie filmu, oraz działań, jakie w związku z tym podejmują, Corley uznał, że widzowie bez trudu będą mogli się z nimi identyfikować. „Większość z nas jest w pewnym momencie swojego życia tak sfrustrowana, że do głowy mogą nam przychodzić nawet tak desperackie posunięcia, jak obrabowanie banku. Czy mógłbym zrobić coś takiego? Czy jestem w stanie aż tak zaryzykować? Czy jestem gotów postąpić nieuczciwie, żeby polepszyć swoje życie? Jesteśmy do tego zdolni, ale większość z nas tego nie robi. Nie rabujemy banków. Ale wiele osób o tym myśli.” „W scenariuszu podobał nam się sposób, w jaki trzy oddzielne historie przeplatały się ze sobą” - mówi Rosenblatt. – „Było to zrobione nietypowo i zabawnie.” „W pewnym wieku zaczynasz rozumieć, że jeśli sam nie zaryzykujesz, to wkrótce inni będą za ciebie podejmować decyzje, a ty będziesz mógł się już tylko zastanawiać, co zrobiłeś ze swoim życiem.” - stwierdza Max Wein. Mimo, że Gavin Grazer nie miał dużego doświadczenia jako reżyser, producenci nie wątpili, że poradzi sobie ze scenariuszem. „Gavina znałem od dawna” - wyjaśnia Corley – „i wiedziałem, że jest utalentowany. Potrzebowałem kogoś takiego jak on. Podobnie jak ja, zaczynał swoją karierę jako aktor, więc dobrze rozumiał specyfikę tego zawodu i potrafił stworzyć świetną atmosferę na planie. Poza tym jest wyjątkowo zabawny i wydawało mi się, że nieprędko trafi mu się możliwość realizacji niezależnego filmu z tak świetną obsadą i scenariuszem. Postanowiłem więc dać mu szansę.” Grazer był bardzo zadowolony z tej propozycji. „Zaraz po przeczytaniu scenariusza wiedziałem, że ma on duży potencjał. Przede wszystkim był zabawny w sposób, który bardzo mi odpowiadał. Każda z postaci jest w punkcie zwrotnym swojego życia, na progu duchowego odrodzenia. Akcja toczy się w małej miejscowości na odludziu, bohaterowie są więc jeszcze dodatkowo „wyalienowani” geograficznie”. Kiedy Grazer i producenci rozpoczęli kompletowanie obsady, byli mile zaskoczeni reakcją aktorów. „Scenariusz był tak dobry, że często udawało nam się obsadzić rolę już za pierwszym podejściem” – mówi Corley. – „Tak było z Woodym Harrelsonem, który bez wahania zgodził się zagrać Jasona "Woodsa" Valleya”. Filmowcom udało się także zaangażować legendarnego aktora komediowego Johna Cleese’a. „Bardzo się ucieszyłem, że znowu będę mógł pracować z Woodym” – wyjaśnia Cleese. – „Spotkaliśmy się wiele lat temu na planie serialu „Zdrówko” i wyjątkowo go wtedy polubiłem. Scenariusz mi się spodobał i wiedziałem już, jaką rolę ma zagrać Harrelson, uznałem więc występ w tym filmie za dobry pomysł. Mój bohater jest bezwzględnym łajdakiem, wyjątkowym nikczemnikiem i jednym z najbardziej wrednych ludzi pod słońcem. Zawsze lubiłem takie role.” Udział Harrelsona w filmie był także istotny dla Alicii Silverstone, mimo że grana przez nią Sheila nie styka się bezpośrednio z „Woodsem”. „Scenariusz wydał mi się wyjątkowo uroczy. Moja bohaterka ma duży potencjał, jest ognista, zabawna i po prostu cudowna, od razu mi się spodobała. A udział w filmie Woody’ego był dodatkową zachętą.” Inni aktorzy podkreślają, że to właśnie scenariusz był głównym powodem, dla którego zdecydowali się wziąć udział w filmie. Rachael Leigh Cook: „W scenariuszu podoba mi się to, że jest zabawny w bardzo naturalny sposób.” Paulo Costanzo: „To jeden z tych scenariuszy z naprawdę fajną narracją.” Ivan Sergei: „Zaraz po przeczytaniu scenariusza zadzwoniłem do mojego agenta i powiedziałem mu, że chcę zagrać w tym filmie - nieważne, jaką rolę. Najpierw przymierzałem się do postaci Maksa, ale zagrał go David Krumholtz. W końcu więc byłem Markiem i całowałem się z Alicią Silverstone. Wcale mnie to nie zmartwiło." „Kasjerzy czy kasiarze?" byli kręceni w plenerach pustynnej miejscowości Palmdale w Kalifornii oraz w studiach w Los Angeles. Producenci i reżyser mieli ściśle określoną koncepcję dotyczącą wnętrz, która wymagała zbudowania specjalnych dekoracji. „Chcieliśmy pokazać naszych bohaterów w prawdziwie ślepym zaułku ich życia” - mówi producent Bart Rosenblatt. – „A zrealizowanie całego filmu w Palmdale wymagałoby zbyt wielu przeróbek wnętrz budynków. Zdecydowaliśmy się więc nakręcić większość scen w studiu, co dało nam dużą swobodę w doborze scenografii. Na przykład w banku wszystko - ubiory pracowników, wyposażenie i ściany - ma taki sam kolor. Chcieliśmy stworzyć wrażenie, że bohaterowie pragną wydostać się z tego świata, ponieważ wszystko w nim jest dzień po dniu takie samo.” Pomimo, że początkowo to scenariusz był dla aktorów głównym powodem, dla którego zdecydowali się zagrać w filmie, to po kilku tygodniach zdjęć najwięcej pochwał zbierał początkujący reżyser. „Zrobił kawał świetnej roboty” – mówi Woody Harrelson. – „Jestem z niego naprawdę dumny. Wzniósł się na wyżyny”. A John Cleese dodaje: „Miło jest, gdy ktoś bierze pod uwagę motywacje aktora, stawia się w jego położeniu i myśli, co zrobić, aby zachowanie bohatera było jak najbardziej wiarygodne. Jeśli to się nie udaje, to wcale nie jest zabawnie.” „Gavin każdego darzy sympatią” - mówi Rachael Leigh Cook. – „Uwielbia ryzykować i pozwala aktorom na improwizację, a to cechuje tylko wielkich reżyserów.” Dla Paulo Costanzo: „Współpraca z tak serdecznym i szczerym człowiekiem była największą przyjemnością. Nigdy wcześniej w mojej karierze praca na planie nie sprawiała mi tyle radości.” „Dla mnie też był prawdziwym oparciem” – zgadza się David Krumholtz. – „Kiedy bywało nerwowo, Gavin pomagał mi z uśmiechem na twarzy. Był pogodny w każdej sytuacji.”

ALICIA SILVERSTONE (Sheila) Jest jedną z niewielu aktorek, które zostały zauważone już w swojej pierwszej roli filmowej. Urodzona w San Francisco dziewczyna została wybrana przez Morgana Creeka do zagrania głównej bohaterki w jego filmie „Zauroczenie”. Ta rola Alicii zwróciła uwagę muzyków z Aerosmith, którzy zaprosili ją do udziału w trzech kolejnych teledyskach zespołu. Pierwszy z nich - „Crying” - uznany został przez stację MTV za najlepszy wideoklip wszechczasów. Aktorka zdobyła uznanie rolą w filmie „Clueless”, gdzie zagrała Cher, typową nastolatkę z Beverly Hills. Wkrótce potem Silverstone założyła własna firmę producencką, która zrealizowała film „Nadbagaż”. Oprócz Alicii wystąpili w nim m.in. Benicio Del Toro i Christopher Walken. Aktorka wcieliła się także w postać Batgirl w filmie „Batman i Robin". Później zagrała jeszcze m.in. w filmach „Atomowy amant” i „Stracone zachody miłości”. Przed występem w filmie „Zauroczenie” Alicia pojawiła się gościnnie w serialu „Cudowne lata”. W swoim dorobku aktorka ma również role w filmach: „Zimni i szaleni”, „Kryjówka diabła”, „Prawdziwa zbrodnia” i „Le Nouveau Monde”. Silverstone została wyróżniona wieloma nagrodami, m.in.: sześcioma statuetkami przyznawanymi przez stację MTV, a także Blockbuster Award, Nickelodeon Award, American Comedy Award oraz prestiżową National Board of Review Award. Ostatnio Alicia użyczyła swojego głosu w animowanym serialu „Aparatka”, którego jest także współproducentką. Obecnie występuje na Broadwayu z Kathleen Turner i Jasonem Biggsem w musicalu „Absolwent”. WOODY HARRELSON (Jason "Woods" Valley) Ponownie współpracuje w tym filmie z producentami Alem Corleyem, Bartem Rosenblattem i Eugenem Musso, którzy realizowali z nim wcześniej czarny thriller „Palmetto”. Woody jest jednym z niewielu aktorów, którym udało się z powodzeniem zamienić role w filmach telewizyjnych na kinowe. Wyróżniony nagrodą Emmy za rolę sympatycznego barmana w serialu „Zdrówko”, Harrelson świetnie czuje się zarówno w komediach i w dramatach. Urodzony w Midland w Teksasie Woody studiował sztuki teatralne i literaturę angielską w Hanover College w Indianie. Po ukończeniu szkoły przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie postanowił zrobić karierę aktorską. Po roku dostał pracę jako dubler w sztuce Neila Simona „Biloxi Blues”. Na dużym ekranie zadebiutował rolą futbolisty w „Dzikich kotach” z Wesleyem Snipesem, z którym zagrał jeszcze później w filmach „Biali nie potrafią skakać” i „Pociąg z forsą”. Wystąpił także w „Niemoralnej propozycji” u boku Demi Moore i Roberta Redforda, a jego rola Micky’ego w „Urodzonych mordercach” Olivera Stone’a została bardzo wysoko oceniona. W swoim dorobku aktor ma także m.in. filmy: „Doktor Hollywood”, „Historia z Los Angeles”, „Rodeo w Nowym Jorku”, „Dogonić słońce”, „Kręglogłowi”, „Aleja snajperów", „Palmetto" oraz „Fakty i akty”. Harrelson został nominowany do Oskara w kategorii Najlepszy Aktor za tytułową rolę w filmie „Skandalista Larry Flynt” Milosa Formana. Zagrał również w: „Cienkiej czerwonej linii” Terence’a Malicka, „Ed TV”, „Krainie Hi – Lo” Stephena Frearsa oraz „Kumplu do bicia”. Harrelson wystąpił także w serialu telewizyjnym „Frasier”, za co nominowany został do nagrody Emmy. Ostatnio grał w serialu komediowym „Will and Grace”. JOHN CLEESE (Charles Merchant) Urodził się w Weston-Super-Mare w Anglii. Zanim rozpoczął karierę aktora i scenarzysty, kształcił się w Clifton College i na uniwersytecie w Cambridge. Zadebiutował na West Endzie jako członek Cambridge Footlights Revue, występował także na Broadwayu w przedstawieniach „The Cambridge Revue” i „Half a Sixpence”. Po powrocie do Anglii zaczął pracować dla telewizji BBC przy programach „The Frost Report” i „At Last The 1948 Show”. Razem z grupą kolegów założył Latający Cyrk Monty Pythona. Wspólnie stworzyli cykl programów telewizyjnych i filmów: „A teraz coś z zupełnie innej beczki”, „Monty Python i Święty Graal”, „Żywot Briana” oraz „Sens życia wg Monty Pythona”. Cleese zagrał także w wielu innych filmach, m.in.: „Muppety na tropie”, „Bandyci czasu”, „Privates on Parade”, „Silverado”, „Clockwise”, „Eryk wiking”, „Awantura o spadek”, „Frankenstein”, „Księga dżungli”, „Lemur zwany Rollo”, „Wspaniała Susann”,„George prosto z drzewa”, „Nowi miastowi” i „Wyścig szczurów”. Jest twórcą i producentem programów dla Amnesty International z serii „The Secret Policeman's Ball”. W 1988 roku Cleese napisał scenariusz komedii „Rybka zwana Wandą” i zagrał w niej główną rolę, za co został nominowany do nagrody BAFTA w kategorii Najlepszy Aktor oraz do Oskara i nagrody Writers Guild w kategorii Najlepszy Scenariusz. W 1972 roku aktor został współzałożycielem firmy Video Arts, która zajmowała się m.in. produkcją szkoleniowych kaset wideo dla biznesmenów. Dwadzieścia lat później wspólnie z doktorem Robem Buckmanem stworzył firmę Video for Patients, wydającą kasety wideo pomagające nawiązać lepszy kontakt między lekarzami a pacjentami. Wspólnie z doktorem Robinem Skynnerem Cleese napisał także dwie książki: „Żyć w rodzinie i przetrwać” oraz „Żyć w tym świecie i przetrwać”. W 1998 roku został profesorem Cornell University. Aktor zagrał w dwóch filmach o przygodach agenta Jamesa Bonda: „Świat to za mało” i „Śmierć nadejdzie jutro”. Znany jest także jako Prawie Bezgłowy Nick z filmów: „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” oraz „Harry Potter i Komnata Tajemnic”. Cleese jest także scenarzystą i gospodarzem telewizyjnego serialu dokumentalnego „The Human Face”. RACHAEL LEIGH COOK (Shmally) Urodziła się w Minneapolis, gdzie w wieku 10 lat rozpoczęła karierę jako modelka. Występowała w reklamówkach oraz w telewizyjnym spocie antynarkotykowym. Jako 14-latka wzięła udział w castingu do filmu krótkometrażowego. Wkrótce potem przeniosła się do Los Angeles, gdzie zagrała w filmach „Koleżanki” oraz „Tom i Huck”. Później występowała w filmach niezależnych i telewizyjnych. Dzieliła wtedy swój czas między Minneapolis, gdzie chodziła do szkoły, a Los Angeles, gdzie pracowała na planach filmowych. W 1999 roku zagrała w filmie „Cała ona”, który przyniósł jej kilka nagród w kategorii młodych talentów oraz uznanie wśród hollywoodzkich reżyserów. Wkrótce dostała role w „Get Carter” z Sylvestrem Stallone, „Strażnikach Teksasu” z Timem Robbinsem, „Konspiracja.com” z Ryanem Phillipem oraz w „Josie i kociaki". Zagrała w telewizyjnym filmie „Obrońcy: zemsta” oraz w serialach „Prawdziwe kobiety” i „Jezioro marzeń”. Wystąpiła też w filmach: „Dwa w jednym”, „Córy amerykańskich Ravioli” oraz „Uwikłani”, którego jest także współproducentką.

GAVIN GRAZER (Reżyser) Zadebiutował filmem „Chow Bella”, który także wyprodukował i do którego napisał scenariusz. Była to nakręcona za jedyne 100 tysięcy dolarów historia reportera kryminalnego, któremu szef zleca pracę krytyka kulinarnego. Niepochlebna recenzja restauracji prowadzonej przez mafię będzie miała dla niego poważne konsekwencje. „Kasjerzy czy kasiarze?” są drugim filmem w dorobku reżyserskim Grazera. Gavin jest także aktorem, zagrał m.in. w filmach: „Grinch: świąt nie będzie”, „EdTV” oraz „Świat Wayne'a 2”. AL CORLEY, BART ROSENBLATT i EUGENE MUSSO (Produkcja) Są producentami takich filmów jak: „Trafiona zatopiona” z Dannym DeVito, Bette Midler, Jamie Lee Curtis, Neve Campbell i Caseyem Affleckiem, „Ognisty krąg" z Kieferem Sutherlandem, Marcusem Thomasem i Daryl Hannah,„Palmetto" Volkera Schlondorffa z Woodym Harrelsonem, Elisabeth Shue i Giną Gershon oraz „Okrutne zamiary” i „Braterski pocałunek". JOE WEIN (Scenariusz/Producent wykonawczy) Ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet Kalifornijski w Irvine. Obecnie jest dyrektorem kreatywnym spółki 44 Keys zajmującej się projektowaniem i rozbudową stron internetowych. Jej klientami są m.in. 20th Century Fox Home Entertainment i Amazon.com. „Kasjerzy czy kasiarze?” są debiutem Weina jako scenarzysty. Wkrótce ukończy on scenariusz swojego drugiego filmu. BRUCE DOUGLAS JOHNSON (Zdjęcia) Ma w swoim dorobku zdjęcia do wielu filmów kinowych, telewizyjnych oraz do reklamówek. Jest wśród nich nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Sundance debiut reżyserski Bryana Singera „Publiczna terapia”. Johnson jest także autorem zdjęć do filmów „Zero”, „A Breed Apart”, „Ślepy zaułek”, „Cadillac Ranch”, „Armia Boga”, „Trafiona zatopiona”, „Happy Texas” oraz telewizyjnego „Miłość czy kochanie” Eda Zwicka. Johnson jest także jednym z najlepszych hollywodzkich specjalistów od efektów specjalnych. Pracował m.in. przy filmach „Titanic”, „Dzień zagłady”, oraz nominowanym do nagrody Emmy za efekty specjalne serialu telewizyjnym „From the Earth to the Moon”. Johnson urodził się w stanie Utah, gdzie rozpoczął studia na Brigham Young University. Później przeniósł się na Uniwersytet Południowej Kalifornii na wydział kinowo-telewizyjny.