tytul 'kobieta-diabel' wydal mi sie z poczatku lekko chybiony - glowna bohaterka, owszem jest bezwzgledna morderczynia, ale i czasy, w ktorych toczy sie film sa nieciekawe; ponadto brak tu bohatera pozytywnego, wszystkie postaci postepuja wedlug zasady 'wszyscy kradna, wiec czemu ja nie mam krasc' badz sa po prostu zle, wiec stara kobieta posrod innych szczegolna podloscia sie nie wyroznia. ale gdy staje przed perspektywa samotnosci, gdy jedynym znanym sobie sposobem - strachem - chce zatrzymac przy sobie synowa, staje sie postacia tragiczna, jezeli w ogole mozna mowic o tragizmie wiedzmy, ktora nigdy nie uczynila niczego dobrego i zada dobra od rownie podlych ludzi. nie doczeka sie jednak nawet odrobiny litosci lub wspolczucia, nie zyje juz bowiem w swiecie ludzi, stala sie diablem zyjacym posrod diablow.