Stanowczo nie zgadzam się z tą opinią dotyczącą filmu. Przede wszystkim jest fenomenalnym studium psychologicznym, które z niezwykłą wrażliwością portretuje emocjonalne rozdarcie głównej bohaterki, granej przez genialną Ginę Rowlands. Jej kreacja jest subtelna, autentyczna, wstrząsająca.
Cassavetes nie proponuje widzowi łatwych odpowiedzi, lecz zmusza do refleksji nad relacjami w rodzinie. Jego minimalistyczny styl, długie ujęcia i naturalistyczne dialogi nadają obrazowi niezwykłą siłę wyrazu i autentyczność. To film, który nie boi się trudnych tematów i ukazuje je z empatią oraz szacunkiem dla swoich postaci, a także dla widza.