Pomysł owszem, jest, ale jest to pomysł zmarnowany. Zamiast ciekawego filmu tandeta nietrzymająca się kupy, logiki, praw fizyki itp. Amerykańska szmira z banalnym zakończeniem, okropna muzyka, zero napięcia. Ja bym nie polecała.

Kolejna Wielka Znawczyni. Ludzie, przestańcie oglądać filmy, skoro tak Was to strasznie męczy, drażni i denerwuje, a w dodatku narzekacie potem na zmarnowany czas. Dorobicie się tylko wrzodów żołądka, a chyba Wam to niepotrzebne, co? Także ja radzę wziąć się za jakieś haftowanie serwetek tudzież robienie swetra na drutach. Cóż, chciałabym dodać jeszcze, że moje dzieciństwo legło w gruzach, w takim razie bajki o Strusiu Pędziwiatrze też są totalną szmirą z banalnym zakończeniem ("nie porównuj bajki do filmu" blablabla).

Film jest świetny, ciekawy i wzruszający. Chcesz mieć fizykę, proponuję ją studiować, specjalizacji masz co nie miara, bo ponad 10, z tego, co się orientuję, więc nie będziesz się nudzić. A potem zrób dla nas taki film, w którym pomysł będzie świeży, ciekawy, logiczny i do tego wszystko będzie zgodne z prawami fizyki. Na pewno nie stworzysz tandetnego badziewia i będzie to przełom w przemyśle filmowym. A ja bardzo chętnie ów dzieło zobaczę ;]

Żeby zasłużyć na miano Wielkiej Znawczyni, muszę jeszcze sporo filmów zobaczyć i wiele o filmach nauczyć się. Póki co więc podzieliłam się wyłącznie opinią widza, do czego właśnie to forum służy. Oglądając wiele filmów trafiam zarówno na te, które mi się podobają jak i na te, które - moim zdaniem - są słabe czy nawet bardzo słabe. Sądzę, że wyrażenie opinii krytycznej nie jest niczym niewłaściwym i mam do niej - krytycznej oceny - tak samo prawo jak ktoś, komu się film podobał, do napisanie, że był dobry. Od oglądania kiepskich filmów wrzody na żołądku nie robią się, od bycia złośliwym - nazywania Wielką Znawczynią - być może.

Twoim zdaniem film jest świetny - moim badziewny. Twoim ciekawy - moim to zmarnowany pomysł i nuda. Twoim wzruszający - moim ckliwa tandeta. I pozostańmy każde przy swoim zdaniu, szanując prawo innego widza do posiadania własnego, darujmy sobie (to taki grzecznościowy zwrot, powinno być: daruj sobie) personalne przytyki i nieśmieszne złośliwości.

Wiesz, rzecz raczej w tym, że Polakom nigdy nic się nie podoba. Mam wrażenie, że uważają, że ośmieszyliby się, uznając jakiś film za dobry, a nawet rewelacyjny.

Co do wrzodów żołądka i innych - nie radzę przeinaczać moich wypowiedzi, bo to raczej bezcelowe ;)

Pozdrawiam :)

Nie wypowiadam sie w imieniu Polakow, tylko wlasnym. A jesli chodzi o mnie, to latwo na moim profilu sprawdzic, czy i jakie filmy oceniam jako dobre czy nawet rewelacyjne.

Lekki i przyjemny, takiego zakończenia się nie spodziewałam ale było to całkiem miłe zaskoczenie, może nie jest to film do kina ale nie uważam poświęconego mu czasu za stracony ;)

Ej, a o co chodzi na końcu? On przeżył czy po prostu przez rozbrojenie bomby udało mu się zdobyć trochę czasu, aby spędzić go z Christine? Bo w końcu w ostatniej scenie jego ciało było w tej trumnie czy kapsule... o co chodzi? Może stworzył nową rzeczywistość?

Gdyby bohater nie skontaktował się po "śmierci" telefonicznie, powiedziałbym że to ładna przenośnia na życie po śmierci, a tak to wydaje mi się, że ważniejsze od życia po śmierci staje się coś jakby życie równoległe. Mógłby się wypowiedzieć ten, co wie coś na temat - nie wiem jak to nazwać - "poziomów życia", "stanów świadomości"? Istnieje jakaś teoria, wiem że ludzie interesujący się przejściem w wyższy poziom świadomości w rzekomo roku 2012 mogą wiedzieć coś na ten temat.
Szczerze mówiąc, to mi się nie spodobało w zakończeniu - wspaniały moment, kiedy czas zatrzymuje się w miejscu i po minucie wszystko rusza dalej, ludzie żyją i mają się dobrze, ale bohater filmu widząc jak żyli wcześniej, zmienia siebie i innych na lepsze - ten właśnie moment zostaje wg mnie zepsuty telefonem informującym o tym, że naukowcy odkryuli coś nowego. To nadaje końcówce wymiaru bardziej s-f niż religijnego czy duchowego - jakkolwiek to nazwać.

Byłam wczoraj trzeci raz na Kodzie. Za każdym razem lubię ten film coraz bardziej. Po momencie zatrzymania wg mnie stwarza się równoległa rzeczywistość B, w której Colter jako Sean może dalej żyć. Jego dusza i umysł dostały ciało Seana. W poprzednich rzeczywistościach ginął za każdym razem. W rzeczywistości A Goodwin zakończyła jego tragiczny żywot naciskając czerwony guzik. Rzeczywistość B jest dla Coltera (i dla nas) bardzo skomplikowana, gdyż istnieje on podwójnie - w korpusie Coltera, żyjącego w kapsule.( W tej rzeczywistości nie było wybuchu, więc nie było jeszcze jego wejścia w Kod, czyli dalej wegetuje. Zresztą widzimy go przez chwile w kapsule żywego). I w ciele Seana. Tzn Colter własne ciało ma jedno - to okaleczone. Natomiast umysły dwa w jednej rzeczywistości i to jest ta komplikacja. Teoretycznie mógłby się spotkać z samym sobą. Gdyby jako Sean wpadł do tego Centrum.
To nie był telefon, tylko e-mail wysłany przez Coltera do Goodwin. Wtajemniczył ją w ten sposób w wydarzenia, pewnie pragnąc by zaopiekowała się dobrze jego torsem w kapsule, wiedząc, że będzie użyty. Dał jej znać, że KOD działa. Mnie to nie przeszkadzało. Dodało smaczku.

Rozumiem, że "zaopiekowała się" znaczy zabiła go, bo przecież on miał być "zresetowany", żeby można go było używać jak najdłużej. On nie potrzebował tego ciała, żeby żyć - ja to tak zrozumiałem. Moim zdaniem to jakby przenośnia na życie po śmierci.
Nie pamiętam już czy on zadzwonił czy tylko napisał maila, ale on nie żył w tym samym czasie co jego prawdziwe "Ja" - przecież to wydarzenia zaraz po (nie)wybuchu pociągu, więc zdarzenia wcześniejsze. To dla mnie życie po śmierci albo inna rzeczywistość - wg teorii o światach równoległych, gdzie istnieje wiele wersji nas samych. Wg niektórych czas jest tylko złudzeniem (patrz: serial "Lost").

Zaopiekowała - nie zabiła. Miała mu powiedzieć, że wszystko będzie OK, bo pamiętał, jak zszokowany był po przebudzeniu w obcym miejscu. W tej rzeczywistości B - niemożliwe było, by na starcie Goodwin nacisnęła czerwony guzik. Myślę, że ona też była podniecona szansami jakie dawał Kod. Jej wątpliwości etyczne w Rzeczywistości A pojawiły się, gdy odczuła, że to coś szczątkowe w kapsule czuje, myśli, jest jak człowiek, a nie robot i nie chce tak egzystować. Polubiła go, doceniła to co zrobił i chciała spełnić obietnicę, jaką złożył Rutledge. Czyli pozwolić mu "odejść" na zawsze. Eutanazja? W rzeczywistości B nie wiemy jak potoczą się losy Coltera w kapsule, do czego będzie użyty. Jakie uczucia wzbudzi w Goodwin. Jedno jest raczej jasne. Colter w kapsule ma wymazaną pamięć i nie będzie nic pamiętał z wydarzeń z pociągu.

"On nie potrzebował tego ciała, żeby żyć" - jak to nie? Żył dzięki funkcjonującemu mózgowi, narządom, czyli ciału.
Maila wysłał jeszcze przed zamrożoną chwilą. Czyli w rzeczywistości A, po skuciu bombera. Doszedł on do Goodwin już w nowej rzeczywistości. Ten moment zatrzymania akcji jest granicą między rzeczywistościami równoległymi, to moment w którym powinien po 8 minutach nastąpić wybuch. Ale nie nastąpił.

On żył juz w drugiej rzeczywistości. jeśli wziąć zakończenie za życie po śmierci albo zycie równoległe - to co stało się z jego ciałem, nie miałoby juz znaczenia. Kod działał tylko 8 minut, później zaczęło się życie (albo śmierć jak kto woli). Tak ja to odbieram. Ja myslałem, ze w filmie nie pozostawiono miejsca na interpretacje, ale widze ze sie myliłem.