..ciepły film o dojrzewaniu. Film przywołał moje wspomnienia pierwszego pocałunku, pierwszej wakacyjnej miłości i za to twórcy dostają ode mnie plus, bo z perspektywy świata dorosłych ta swego rodzaju bajkowość pierwszych uniesień młodej osoby jest trudna do odtworzenia. I nie powinno tu być żadnej błahości.
Jako widz kibicowałem Norze, bo choć była ostrożna to jednak stąpała po nieznanym sobie gruncie. Mimo wszystko melodramat, nie kino familijne. Choć otoczka rodziła obawy, że reżyser mógł mieć w planach "Galerianki", to jednak skupienie się na głównej bohaterce (brawa ode mnie dla Leny Urzendowsky!!) odsuwa je na bok. Nie ma tu fajerwerków, intryg czy kontrowersji jak w "Kids" z 1995.

Trochę o fabule:
Multikulturowy Berlin, rok 2018. Nora dorasta w towarzystwie trochę starszej siostry i jej znajomych. Ojca nie widać, matki więcej nie ma niż jest. Nora dojrzewa, zdobywa świadomość swojego ciała, dotyku, seksualności a reżyser pokazuje to wszystko ze smakiem, pozwalając skupić się na myślach i odczuwaniu głównej bohaterki.
Bo widzi ona świat trochę inaczej niż jej rówieśnicy...

Fajny film, nawet do obejrzenia razem z dorastającymi dziećmi, pokazujący jak wiele jest kolorów miłości.