Intrygujacy dramat o czlowieku pelnym sprzecznosci. Marcello (Trigninant) jest calkiem inteligentnym mezczyzna, ktorego celem jest zostanie czlowiekiem najnormalniejszym w swiecie. Wstepuje do partii faszystowskiej Mussoliniego i dostaje zadanie wystawienia zabojcom pewnego niewygodnego dla systemu profesora, swojego bylego nauczyciela z reszta. Zanim jednak wykona misje, bedzie musial wybrac miedzy dwiema pieknymi kobietami.
Bertolucci zrobil film zimny, pozbawiony nachalnego i zbednego optymizmu. Postawil na realizm w obrazie czlowieka pelnego watpliwosci co do swoich poczynan. Glowny bohater okazuje sie jednoczesnie swiadomym swojego czynu co i tchorzem bojacym sie odpowiedzialnosci za popelniona zbrodnie w zgodnego z wymogami rezimowego systemu.
Koniec najdobitniej pokazuje sprzecznosc Marcello jako slabosc charakteru. Poza powsciagliwymi rolami aktorskimi wyroznilbym takze kapitalne zdjecia Storaro, operatora wiekszosci dziel Bertolucciego. 'Konformista' nie jest latwym kawalkiem rozrywkowym, wymaga wiekszego obeznania z kinem i stawia wazne pytania przed widzem. Ja sadze, ze gdyby bardziej emocjonalnie na mnie podzialal, uznalbym go za arcydzielo skonczone. A takim nie jest, choc to wysoka klasa potwierdzajaca talent rezysera.