Nie jest to pomysł nowy by zrealizować film na podstawie dramatu Szekspira, uwspółcześniając go, zachowując przy tym oryginalne dialogi, imiona, itd.
Tym razem historia nie dotyczy pary zakochanych jak miało to miejsce w Romeo + Juli. Teraz otrzymujemy coś znacznie cięższego w odbiorze.

Gnejusz Marcujsz wojownik, obrońca Rzymu sprawdza się jak nikt inny w czasie wojny, jeśli jednak chodzi o czas pokoju tutaj jego odwaga, honor, pycha, wyższość sprowadzają na niego gniew ludu i wygnanie. Nie mogąc się z tym pogodzić jak został potraktowany, brata się ze swoim największym wrogiem i postanawia zniszczyć swoja ojczyznę.

Film w moim odczuciu jest teatralny. Surowa scenografia, wielkie bitwy ograniczone do potyczek kilkunastu osób, mimika, gesty, dialogi ( zachowane w oryginale) wszystko to ma nam się kojarzyć z teatrem i sztuką przez duże S.
Nie jest to film dla każdego, płomienne mowy bohaterów, ich działania, zachowania, dla osób które na codzienne oglądają raczej „zwyczajne” filmy, będą wydawały się głupie, nudne, bezsensu ( co zresztą widać po ocenie tego filmu i komentarzach na FW).

Dla mnie największą zaleta tego filmu jest aktorstwo ( wszyscy aktorzy świetni) , zdjęcia. Dobrze udało się też połączyć cała tą historie ze współczesnością. Mnie ten film zaciekawił i wciągnął.
7/10