Dokąd udał się duch Łajki, gdy jej życie zakończyło się niespodziewanie w kapsule kosmicznej? Podobno wrócił na moskiewskie ulice, skąd pochodziła, i do dziś je nawiedza. W filmie podążamy za bezpańskimi psami, które przemierzają trawniki i opuszczone zabudowania w poszukiwaniu jedzenia, ale też zabawy czy odpoczynku. Nie wydają się nieszczęśliwe - takie życie znają od zawsze i potrafią się w nim odnaleźć. Wykorzystując fascynujące materiały archiwalne, twórcy pokazują również, jak wyglądało szkolenie psów uczestniczących w programie kosmicznym ZSRR.
Trudno nie zadać sobie pytania, jak twórcom udało się podejść tak blisko swoich psich bohaterów, obserwując każdy ich krok i nie wzbudzając równocześnie nieufności? Z bliska widzimy scenę rozszarpania kota i wzajemnych sprzeczek, przekonując się, że zwierzęta budują skomplikowany system komunikacji. Nieoczekiwanie w tej historii pojawi się też pewna małpa mieszkająca w Moskwie. Jej obecność jest jednak uzasadniona - ta poetycka opowieść mówi w końcu nie tyle o zwierzętach, co o ludzkiej naturze oraz ciemnej stronie naszych marzeń o wielkości. Czy w ogóle należy się nam miłość zwierząt, skoro tak wiele zła jesteśmy w stanie im wyrządzić? Dlaczego pies jest najlepszym przyjacielem człowieka, chociaż bardzo często nie otrzymuje tej przyjaźni od nas?