Faktycznie ten film ma w sobie coś magicznego. Ostatnio miałem okazję obejrzeć go ponownie i zanim ukazała się scena gdy Simba odkrywa śmierć ojca tuż po galopie rozpłoszonego stada...płakałem jak dziecko. To jest prawdziwy wyciskacz łez. Ale myślę, że to dobrze! Nie jesteśmy obojętni na krzywdy innych. pozdrawiam serdecznie.
ps. Jeżeli ktoś nie oglądał filmu to gorąco polecam! Najlepiej z całą rodziną :)

Dokładnie! Mnie do dziś dnia chce się płakać przy tych samych scenach jak byłam dzieckiem, chce mi się śmiać przy tych samych scenach jak byłam dzieckiem. Nic się nie zmieniło. Tylko mój wiek się zmienił a po za tym bajka tak samo jak kiedyś daje mi wiele do myślenia, wzruszała i rozśmieszała mnie tak samo jak prawie 15 lat temu. Gdy ogląda się "Króla Lwa" z człowiekiem dzieje się coś niezwykłego. Trudnego do opisania...

dla mnie absolutnie kultowy i nie zmiennie od 14 lat na pierwszym miejscu wsrod wszystkich bajek(chociaz to duza zasluga sentymentu) ogladalam te bajke mnostwo razy(zdazalo sie ze codziennie) a mimo to po dzis dzien dostaje ciarek kiedy Simba dostrzega stado pedzacych wprost na niego gnu, wciaz powstrzymuje lzy, gdy Simba probuje obudzic martwego ojca i zawsze rosnie mi serce, gdy Simba wraca do swego krolestwa pedzac przez pustynie... i jak wytlumaczyc ten fenomen?