polecam każdemu, kto kiedykolwiek miał do czynienia z pozostałościami aborygeńskimi. Miałam niesamowity zaszczyt uczyć się malować kropki, grać na ddj , tak - to prawda, kobiety nie powinny, z 3 lata "leczyłam" się z energii, którą dostałam od ddj, a grałam na konkretnym basie - heh - nie żałuję:)
czasem sobie "pierdnę" jak się wkurzę na babylon, najlepszy motyw jest na domówkach - jak pytasz gospodarza czy ma odkurzacz:)

w każdym razie nie chciałabym być aborygeńską kobietą - dobrze mi tu i teraz, cieszę się jednak z tego, że miałam niesamowitą okazję poznać choćby kąsek tej tradycji:)