Moim zdaniem film niestety okazał się niewypałem. Po znakomitym Persepolis oczekiwania były ogromne i nawet jeśli wziąłem poprawkę na to, że trudno powtórzyć tak dobry
wynik, to film wypadł mocno poniżej oczekiwań. Mamy oto historię melodramatyczną człowieka nieszczęśliwego przez całe swoje życie z powodu tego, że matka namówiła go
na ślub z kobietą, której nie kochał, zaś prawdziwej swojej miłości nie potrafił zatrzymać... Niestety film nie jest melodramatem tak do końca i to jest, jak dla mnie, dość
irytujące. Ja rozumiem mieszanie gatunków i zabawy formą, ale w tym wypadku wyszedł jakiś dziwny miszmasz, trudny do przełknięcia. Przeplatanie melodramatycznej historii
zabawnymi wątkami powoduje, że właściwie to nie wiadomo jak ten film odbierać. W połowie filmu nie wiadomo czy jest to historia o miłości, o pasji (muzyka), czy o człowieku,
który postanowił umrzeć tak po prostu, ponieważ nie potrafi wziąć swojego życia w swoje ręce. No właśnie. Bohater filmu jest strasznym nieudacznikiem, i to powoduje, że
trudno żywić do niego jakąś sympatię co też utrudnia odbiór filmu. Na koniec częstowani jesteśmy kalejdoskopem melodramatycznych scen które w tym miejscu już nużą i
zupełnie nie mają siły oddziaływania na emocje widza. Wydaje mi się że mógł z tego być dobry melodramat, ale trzeba by go opowiedzieć innym językiem.
Wyszedłem zmęczony. Porównanie do Amelii jest moim zdaniem nietrafione. Ten film jest tylko odrobinę w klimacie Amelii, i jest wyraźnie słabszy.