film
Kwiat wiśni i czerwona fasola
An
2015
1 godz. 53 min.
Melancholia cukiernika
Wnętrze, głębia, gra pozorów – to słowa-klucze pozwalające rozwikłać cukierniczą metaforę z "Kwiatu wiśni...".... ... czytaj więcej
Ranking ról
Sentaro (Masatoshi Nagase) prowadzi małą piekarnię, w której serwuje dorayaki - japoński deser składający się z naleśników przekładanych słodką pastą z czerwonej fasoli ("an"). Sentaro szuka kogoś do pomocy w kuchni, jednak gdy zgłasza się starsza pani, Tokue (Kirin Kiki), niechętnie przyjmuje ją do pracy. Tokue szybko udowadnia,
Informacje o filmie Kwiat wiśni i czerwona fasola
boxoffice
$4 720 010 na świecie
$124 800 w USA
$4 595 210 poza USA
na podstawie
Durian Sukegawa (powieść)
dystrybucja
Aurora Films
studio
tytuł oryg.
An
inne tytuły
Zdjęcia do filmu powstały w Higashimurayamie (Japonia).
Struktura filmu Kawase podobna jest do ulubionej przekąski Japończyków. Zastosowane przez reżyserkę filmowe środki do opowiedzenia tej historii są pozornie zwyczajnie, jak dwa niewielkich rozmiarów placuszki dorayaki. Kadry sfilmowane w ciepłych, pastelowych barwach, skonstruowane są tak by dopełnić portrety psychologiczne postaci. W pięknym filmowym opakowaniu, kryje się bardzo mądre i ponadczasowe przesłanie – jak słodkie nadzienie an. Spotkanie z drugim człowiekiem, znalezienie bratniej duszy, pozwala ludziom uwolnić się od demonów przeszłości i odkupić swoje winy. więcej
Naprawdę piękny film (i wizualnie, i treściowo) - o szacunku dla świata i drugiego człowieka, trochę o marzeniach i samotności, trochę o tym, że z każdą istotą wiąże się jakaś historia, którą warto odkryć. Wszystko tu płynie powoli jak płatki wiśni i jest gęste jak fasola,... więcej
Trzeba mieć sporo dobrej woli i tyleż empatii, aby ten film oglądnąć i nad nim się zastanowić. Niespieszna akcja, zamknięta w czterech porach roku i głównie dwóch pomieszczeniach, troje głównych bohaterów i niewiele więcej postaci drugoplanowych, muzyka raczej ta przyrody i codzienności... więcej
Ten film to rzeczywiście oda do prostych radości ale takich, których wcale nie odnajduje się w prosty sposób. Zaczęliśmy się śpieszyć, przestaliśmy dostrzegać drobne, codzienne przyjemności znajdujące się na wyciągnięcie ręki. Urok chwil zastąpiły cele, projekty, zadania, obowiązki.... więcej
