Film, który pokazuje jak bardzo żyjemy w świecie technologii i jak mocno zmieniły się czasu od młodości niektórych z nas. Nie czuję się staro ;-) ale ten film z chłopcami ulizanymi na jedno oko i dziewczynkami, które się obrażają przez telefon czy usuwają znajomych ze "znajomych" to dla mnie lipa. Owszem, może film jakoś weryfikuje spojrzenie na współczesną młodzież, ale jest to ukłon w stronę żałosnej współczesności (reżyser wybrał najgorszą z perspektyw do patrzenia na świat: wolałabym już patrzeć na ćpunów uzależnionych od dopalaczy albo nie wiem, bijących się o smartfona. jedyny plus, że nie pokazywano w tym filmie scen siedzenia w sklepach i kupowania kolejnych ciuchów...)

Było o tematyce, teraz o reszcie :) Ta cała Cyrus nie jest aż tak straszna, jak mi się wydawało. Dostaje ode mnie plus za niski głos, choć chyba bardziej powinnam gratulować jej genów, które ten głos jej dały.

Ogromne negatywne zaskoczenie rolą Demi Moore - jej bohaterka była słaba, a ona nie potrafiła jej zagrać, przez co było jeszcze gorzej. Wręcz tragicznie. Nie wiem, czemu zgodziła się na taką rolę, ale wg. mnie poległa na całej linii.

Poza tym historia się wlecze jak makaron - niby była "straszna scena", od której wszystko powinno być ciekawsze (oczywiście mówię o tragicznym zerwaniu kontaktów między bohaterami, brrrr, okropne), ale była ona raczej żałosna.

Nie wiem, starzeję się? A może przestaję rozumieć rzeczywistość? Lub też po prostu film był kichawy... - według mnie problem tkwi w tym ostatnim.