Krótki metraż, mający być rodzajem przestrogi, skierowanej ku potencjalnym użytkownikom LSD. Szereg "mądrych głów" opowiada o katastrofalnych skutkach stosowania "kwasa", co dodatkowo obrazują nieporadnie wykonane inscenizacje (najlepsza z nich to bodajże ta, w której chłopka na "tripie" wbiega pod jadący sobie spokojnie samochód). Znalazło się także miejsce na "głos młodego pokolenia", czyli dukających idiotyczne kwestie naturszczyków (jedna panienka rzeczywiście wygląda, jakby jej ktoś coś dosypał do drinka, albo może po prostu jest tak głupia). Jakby tego było mało, jest też wszechwiedzący narrator o głosie Sala Mineo, który uświadamia nam w swej niezgłębionej mądrości, że branie LSD jest jak gra w rosyjską ruletkę. Całość jest równie subtelna jak ta poetycka metafora, ale też przez to nieodparcie zabawna. Ujmując krócej: umoralniająca pogadanka o niebezpiecznie perwersyjnym uroku.