moment, w którym rodzice przekonują Matsumoto do porzucenia Sawako i wyjścia za córkę szefa to najważniejszy moment w jego życiu. Kitano przedstawiając tę scenę na samym początku i czyniąc ją bardzo krótką podkreśla, że podjęcie decyzji jest nagłe. a skutki są wielkie. dla filmu nie ejst ważne dlaczego się zgodził. Matsumoto pod naciskiem rodziców zadecydował wbrew sobie i zapłacił za to wysoką cenę. niszcząć związek, zniszczył życie. przyjął to raczej z kamienną twarzą i wziął na swoje barki ciężar tej decyzji. są razem ze sobą, ale trwają w bezmyślnym transie.
Hiro (facet z yakuzy) w młodości podjął podobną decyzję. zostawił swoje życie doczesne i swoją ukochaną na rzecz mafii. kitano podbija zwolnionym momencie moment wachania, w którym odchodząc od ławki Hiro zatrzymuje się, odwraca głowę, a potem odbiega aleją. po latach coś go popycha spowrotem do tego parku i.. znajduje już dorosłą już kobietę, która cały czas na niego czeka. we wzruszających scenach poznaje ją na nowo. jednak teraz zdradza swoje "nowe" "życie" - powrót do parku to powrót do przeszłości, próba naprawienia błędnej decyzji - ale teraźniejszość wystawia mu rachunek...
Nukui pozbawia się oczu by Haruna pozwaliła mu się z nim spotkać. /ciekawe jest zestawienie sceny na plaży z piosenką haruny o miłości, w której przewijają się słowa "spojrzenie", "oczy"itp/. poświęca swój wzrok w imię miłości do niej. ale nienaturalnie zmienia siebie samego. jest to poświęcenie, ale musi za to zapłacić za to swoim życiem pod kołami samochodu.
Kitano PODKREŚLA ZNACZENIE DECYZJI w naszym życiu.
to tylko parę przykładów na to, co można znaleźć w tym filmie..
nie muszę chyba dodawać że film jest PRZEPIĘKNY WIZUALNIE (sceny w których 'związani żebracy' przemierzają przez pory roku) a także okraszony bogatą SYMBOLIKĄ (chociażby sny, albo sam sznur, lalki). gdy oglądałem go drugi raz wzruszałem się tyle co za pierwszym razem i bawiłem sie w analizę. (ktoś stwierdził że do filmu trzeba rozumieć japoństką mentalność. wcale nie- sam kitano podkreśla uniwersalność tych prawd, czyniąc bohaterów katolikami). jest tu też wiele smaczków (dzwonek komórki Matsumoto to melodia z piosenki Haruny).
Ale wciąż się zastanawiam, jak interpretować ostanią scenę (nawiązującą do początkowej, w której lalki docierają do krawędzi sceny)...