Włączając film Ozona spodziewałam się czegoś podobnego do "Call me by your name" i właściwie to dostałam, chociaż film jest bardziej dramatyczny i smutniejszy. Niewątpliwie jest to obraz bardzo literacki, momentami balansujący na granicy kiczu. Demogorgona tu nie spotkamy, a raczej poznamy historię, która ukształtowała wrażliwego chłopaka z talentem literackim i fascynacją śmiercią. Film Ozona łączy ze sobą elementy komediowe, które wychodzą bardzo dobrze oraz momenty tragiczne. Nie wiedziałam czy mam się śmiać czy też płakać. Świetny klimat. Niestety mam małe zastrzeżenia co do tempa filmu w drugiej jego części. Seans uważam za udany i z czystym sumieniem mogę wystawić obrazowi Ozona siódemeczkę.