No i nawet mu wychodzi. Opowieść o dwóch awanturnikach których połączyła włoska rewolucja. Jednemu wystrzał z armaty pozwolił uciec z więzienia, drugiemu rozwalił zakład pracy. Razem błądzą więc przez 5 dni po spustoszonym przez walki Milanie i przeżywają zwariowane przygody. Nie powiedziałbym że gagi są jakieś wybitne (wiele mało oryginalnych), a aktorstwo zachwyca (Celentano troszkę gra na jedną minę, a Cerusico dużo lepiej niż w Il Tram, ale dalej bez rewelacji), ale całkiem dobrze się na tym bawiłem. Początek filmu to typowa awanturnicza komedia, potem robi się dziwnie, a potem mamy dość pacyfistyczne przesłanie. Wszystko to nie do końca do siebie pasuje. No, ale kilka razy się porządnie zaśmiałem (włosi mają mimo wszystko specyficzne poczucie humoru). Bardzo podobały mi się sceny w spowolnieniu, w połączeniu z donośną muzyką tworzyły niesamowite wrażenie. Nie spodziewałem się brutalnych scen, ale te Argento jednak upchnął tu w paru fragmentach choć te czasami wydają się tu być wstawione na siłę. Sceneria i kostiumy są dużą zaletą tego obrazu. Również zakończenie wywarło na mnie bardzo duże wrażenie. Ogółem warto to zobaczyć, i to wcale nie jako ciekawostkę dla fanów "Mistrza Giallo" a jako pełnoprawny film.