Left-Handed Girl Opinie

plakat filmu Left-Handed Girl. To była ręka… diabła!

Maria_Piegat

7

Ta dziewczynka 🥺❤️

Marticinka

8

Florida Project ale to na Taiwanie. Z gracją!

thesucharybka

Maciej Suchocki

8

25. NH: top 3 surykatek w filmach

bartmix

8

Czuć wpływ Bakera, ale ma wystarczająco swojego charakteru. Uroczy i przezabawny film, napełniający pozytywnością. Super Tajpej klimacik. 8+

blondeallaround

Natalia Czerniejewska

8

Pamiętajcie, żeby nie jeść za dużo zupek chińskich i myć się, żeby nie śmierdzieć jak zgniłe tofu

7

Udany i momentami uroczy film, w którym czuć ducha Seana Bakera, nawet jeżeli brakuje do jego najlepszych produkcji. Niemniej nie do końca przypadło mi do gustu zakończenie - jak z polsatowskiego serialu.

Dark_Natya

8

dlaczego wszyscy rozwodzą się tylko na temat Seana Bakera, skoro on nie był nawet reżyserem, tylko co-writerem? reżyserką była Shih-Ching Tsou i doskonale widać to w sposobie, w jakim pokazane są kobiety w tym filmie. jedynie kobieta mogła tak przedstawić problemy, z którymi zmagają się inne kobiety - nie tylko w Tajwanie, ale na całym świecie. trzymam kciuki za nagrodę Akademii.

Tadeusz Buciarczyk

8

Film, który odbiera się każdym zmysłem, i nawet jeśli do nosa dochodzi zapach zepsutego tofu człowiek jest za to wdzięczny!

DamianGrecky

8

the missing link in Sean Baker's universe

Gnarl

7

Taipei Project: Tragi-komedia. | Kino Luna WFF

norulezz

5

Dla mnie się nie podoba ten scenariusz, taki Baker na pół gwizdka, skracający tam gdzie nie powinien. Dziewczynka z diabelską ręką super, chociaż podejrzewam tę postać jako przejaw wyrachowania.

transformatafouriera

Paweł Służewski

7

Bakerowskie fokusy na bohaterów z Koreedą w tle. Realizm odrobinę zbyt uładzony by końcowa telenowela na mnie działała, ale to nieważne, bo serce tego filmu bije w ciepłych kontrastach dziecięcych problemów i dorosłych tragedii.

Darooo2115

7

zdecydowanie kliszowy, ale ogląda się z zaciekawieniem. Fajne zabiegi operatorskie, śliczny Tajwan. Zabawny, czasem nawet bardzo

Gomrav

8

Kamera Akcja. Urocza, zabawna, ze świetną dziecięcą rolą, opowieść o odpowiedzialności. Jej unikanie sprawia, że bohaterki z każdą chwilą schodzą w dół moralnej drabiny, stale się upokarzając. Stanięcie w prawdzie i wzięcie na plecy osobistych krzyży daje prawdziwe wyzwolenie. To także smutna widokówka z Tajwanu, gdzie pozostałości po patriarchacie i wyalienowane trudną sytuacją materialną społeczeństwo tworzą smutny obraz tego kraju.

Obiektywniak

Jakub Wójcikiewicz

7

16. KA 25' niestety mam lekkie deja vu to oglądając

iceagebabypunch

8

klawy_gosc

6

przyjemny obraz ukazujacy zycie na tajwanie z interesujacym zakoczeniem

piatek91

6

+/ trochę mnie dotknęła ta diabelska ręka, tylko nie do końca wiem po co

Maysha

8

Ręka scenopisarska Bakera unosi się tu non stop. Choć film nie jest aż tak zniuansowany i bohaterowie nie są tak niejednoznaczni jak w jego samodzielnych filmach, to podobało mi się to prostsze i bardziej czułe ujęcie w reżyserii, jakie zaproponowała tu Tsou. Kolejny raz u Bakera znakomicie napisana jest postać dziecięca - pełna ciekawości, niewinności i wpatrzenia się w dorosłych, którzy działając jako autorytet wtłaczają w kilkuletnią dziewczynkę nieprzemyślane zdania czy nauki, co też ma swój efekt w filmie. Można niby się przyczepić, że sporo rzeczy jest tu przewidywalnych, ale dla mnie akurat miło, że czasem taki rodzaj filmu, gdzie dramat przeplata się z humorem, a poważne tony z lekkością dialogów pozwala widzowi się po prostu rozsiąść i chłonąć.

maxplastic

8

Samodzielny debiut Pani, która od 20 lat współpracuje i produkuje filmy Seana Bakera osadzony w jej rodzinnym Taipei. Baker napisał scenariusz i zmontował go, a sam film jest nakręcony iphonem jak jego Mandarynka. I to widać, spokojnie mógłby to sam nakręcić. Barwne, neonowe i ruchliwe miasto i historia rodzinna, która skomplikowaniem mogłaby obdzielić jakąś telenowelę. Jest to jednocześnie trochę smutne, miejscami bardzo zabawne i w jego stylu realistyczne do bólu. Rodzina wygrywa pomimo przeciwności losu itd. Bardzo fajnie zagrane.

aboutdesouffle

6

Amerykanizowane

H0926

7

MygyBulla

9

Dziecko Wong Kar Waia i Seana Bakera - które Shih-Ching Tsou adoptowała i potraktowała z ogromną miłością. Mimo, że czuć jakby to był kolejny film Bakera, to dobrze że reżyserką jest Tajwanka, widać że chciała rozliczyć się z przeszłością swojego narodu. Świetnie pokazany świat oczami dziecka - mimo że wszystko jest tak kolorowe, ładne i ciekawe, to oglądamy głównie smutek i cierpienie. Jest to jeden z tych filmów, gdzie zapomina się że siedzi się w kinowym fotelu, mam już wszczepione fałszywe wspomnienia że w ostatnich dniach zgubiłem się pośród Taj-pejskich bazarów. DYGRESJA - po filmie była rozmowa z psycholożkami, gadały, że patriarchat zły (to akurat prawda) a na koniec powiedziały "noo teraz się może coś zmieni bo ma nowego faceta" brawo - leci nagroda Złotego Patriarchatu. W filmie dobitnie i bezsprzecznie pokazano że jedyną nadzieją na zmiany jest ta 20letnia córka która odeszła od sztywnych ram życia kobiety w Azji, jak można tego nie widzieć uważając się za feministkę?

7

mała niby niewidzialna dla wszystkich, a w jej rączkach - cały film

damiandechnik

7

7,5. Losy niepełnej rodziny z perspektywy dziecka z diabłem w tle i rodzinnymi tajemnicami. Byłoby 8, ale ostatnia, zbyt optymistyczna, scena doklejona jakby na siłę (producenci: „jak tego nie wstawicie na koniec to Amerykanie do kina nie pójdą”, czy coś w tym stylu).

1
2
3
4
5

plakat filmu Dom dobry

Dom dobry

plakat filmu Bugonia

Bugonia

plakat filmu Predator: Strefa zagrożenia

Predator: Strefa zagrożenia

Zobacz repertuar kin