Moim zdaniem nie ma w tym nic słodkiego .... ani banalnego ... ale rozumiem, że niektórym mogło się nie podobać :)) a na poparcie moich słów powiem jedno: Jack Nicholson. I wszystko jasne :P

mnie się film podobał bardzo :) też nie widze niczego słodziutkiego, noo ... oprócz Jacka Nicholsona;)

to ze film konczy sie dobrze nie oznacza a priori, ze konczy sie banalnie, a postawy ludzkie przedstawione sa w sposob bardzo naturalny i zdecydowanie niebanalny, to bardzo wartosciowa, mimo ze hollywodzka, projekcja

Ten film to jeden z (niewielu) dowodów na to, że nawet w Holiłód uda się czasem (rzadko)zrobić coś sensownego (chociaż trudno w to uwierzyć).
A że słodkie zakończenie - to komedia romantyczna, czego się spodziewałeś, tragedii szekspirowskiej?

Jedyne, co mnie drażniło, to makabryczne stężenie poprawności politycznej, no ale oni już tak mają.

Ale jak ją rozumieć, tę poprawność polityczną?

Ja to widzę tak: geje są milutcy (wszyscy kochają Simona - sąsiadka, służąca, agentka, nawet Carol - po dwóch dniach znajomości), wrażliwi (chociaż Simon jest wg mnie większym egocentrykiem niż Melvin), kulturalni, i oczywiście pokrzywdzeni; chociaż ciekawe że również przez innych gejów), a jedyna osoba, która ma coś przeciwko nim to chory psychicznie stary zgred. Na dodatek to rasista, antysemita i w ogóle cham. Tendencyjny obrazek. Zapewne żeby maksymalnie przerysować postać Melvina, żeby skumulować w nim cechy najgorszego obywatela użyli takich "uniwersalnych" mniejszości.

Aha, no jeśli chodzi o to, że gej jest tu przedstawiony jako normalny, pozytywny człowiek, to oczywiście nie jest tak przedstawiony. On nie tylko - jak zauważasz - jest egocentrykiem. Jest nieudacznikiem i totalną, zmanierowaną ciotą mającą aspiracje do bycia artystą (jak wszyscy pedzie, no nie?). Połączenie wielu stereotypów. Jeśli więc postać jest przedstawiona tendencyjnie, to w tym jedynie sensie, żadnego upiększania nie widzę, nie widzę nawet neutralnego budowania postaci.

Dlaczego od razu nieudacznikiem? Miał człowiek pecha. Ale do pewnego momentu nieźle mu się powodziło - w końcu skądś te tłumy na jego wystawie (?) się wzięły. A to, że człowiek czasem potrzebuje pomocy, staje się bezbronny, nie czyni go, moim zdaniem, nieudacznikiem.

Zresztą może oboje jesteśmy przeczuleni, tylko w inne strony, bo jednak oglądaliśmy ten sam film, a zobaczyliśmy zupełnie co innego.