Chciałbym poruszyć temat interpretacji dwóch sen przedstawionych w filmie.
Pierwsza to ta, gdy Nikolai, rozgoryczony swoim losem wchodzi do ruin cerkwi i spogląda w górę, przez otwór w suficie wprost do nieba. Natomiast, druga scena to gdy syn mera podczas kazania w kościele także spogląda w górę jednak jego wzrok zatrzymuje się na suficie cerkwi.
Mam wrażenie, że autor filmu chciał przekazać to, że główny bohater właśnie teraz, gdy nieuchronnie utraci wszystko, dopiero teraz jest w stanie dotrzeć do prawdy, natomiast młody chłopiec, który jest poddawany naukom otaczających go starszych nie jest w stanie dotrzeć do prawdziwego Boga, kimkolwiek/czymkolwiek on jest. Jego wzrok jest uwięziony w pięknym kościele, jego umysł słyszy, ze strony księdza, czym jest prawda, jak należy postępować, co jest dobre a co jest złe, a ojciec dodatkowo mówi, że ten nasz Chrystus wszystko widzi.
Co to tym myślicie, może macie coś jeszcze do dodania do tego co napisałem?