Satyryczny obraz życia na Kubie, w którym fantazja bierze górę nad realiami codziennych problemów. Portret grupy podróżnych koczujących na dworcu, próbujących wydostać się z miasteczka w centrum wyspy. Może uda się w końcu uruchomić stary autobus, ale... czy pojedzie on do Hawany czy do Santiago?

Pełna barwnych postaci komedia "Lista kolejkowa" to swoisty komentarz do realiów panujących na Kubie i codziennych problemów, z jakimi stykają się jej mieszkańcy.
Akcja filmu toczy się w małym, położonym nad morzem miasteczku w środkowej części Kuby. Na dworcu, którego lat świetności chyba nikt już nie pamięta, tłoczy się spora grupa pasażerów. W niemiłosiernym upale i zgiełku czekają na autobusy do Hawany i Santiago - głównych miast, położonych w dwóch różnych częściach wyspy. Wszyscy przeciskają się w kolejce do kasy, w której - jak się okazuje - nie ma żadnych biletów. Na domiar złego nadjeżdżające autobusy są pełne i nikogo już nie zabierają. Pasażerowie koczują na dworcu. W końcu zdesperowani szturmują kasę i dopadają kierownika dworca. Ten podejmuje heroiczną decyzję o naprawie starego autobusu. Młody inżynier Emilio (Vladimir Cruz), przy pomocy innych niedoszłych pasażerów próbują uruchomić zdezelowany pojazd. Tymczasem pozostali mieszkańcy rozmawiają, snują plany (np. uprzyjemnienia zniszczonej i brudnej poczekalni), marzenia, flirtują. Rosnąca atmosfera wspólnych planów, jedności i bliskości sprawia, że już nie wszyscy czekający mają ochotę opuścić dworzec...
Film Juana Carlosa Tabío pokazywany był na wielu festiwalach, między innymi w Cannes (2000) i na Festiwalu Nowego Kina Latynoamerykańskiego w Hawanie, gdzie dostał nagrodę za najlepszy scenariusz. Polscy widzowie mieli okazję zobaczyć go w ramach Festiwalu Filmowego w Sanoku w 2001 roku.

Akcja filmu toczy się w małym miasteczku na Kubie. Na dworcu tłoczy się grupa pasażerów. W upale i zgiełku czeka na autobusy do Hawany i Santiago. Nadjeżdżające pojazdy są pełne i nikogo już nie zabierają. Pasażerowie koczują na dworcu. W końcu zdesperowani szturmują kasę i dopadają kierownika dworca. Ten podejmuje decyzję o naprawie starego autobusu. Młody inżynier Emilio przy pomocy innych pasażerów próbuje uruchomić pojazd. Rosnąca atmosfera jedności i bliskości sprawia, że już nie wszyscy czekający mają ochotę opuścić dworzec.