nie sam wszedl tylko go przyslali z wiezienia na obserwacje

Ale w więzieniu celowo zachowywał się jak wariat aby go tam przysłali .Mógł powiedzieć lekarzom że jest zdrowy już na początku a wróciłby do wiezienia .

A jak tu respektować takie zasady? Niezależnie od wszystkiego, główny bohater postępował zgodnie z sumieniem, widział, że pracownicy szpitala dopuszczają się nadużyć i nie potrafił tego ignorować. Zasady były narzucane odgórnie i nie podlegające dyskusji, przez co ograniczało wolność ludzi, nie dając żadnych szans na udaną terapię i chociażby próbę powrotu do normalności. Ten szpital to było prawdziwe więzienie krępujące ciało i duszę. Dyskutowanie o problemach było fikcją, nawet jeśli chodziło o banalne oglądanie meczu. Konsekwencje tego zachowania były opłakane, gdy pacjent, który raz pofolgował sobie z kobietą, popełnił samobójstwo ze strachu, że o wszystkim dowie się matka (co było nieuniknione i oczywiście nie podlegało dyskusji). O potwornym traktowaniu pacjentów świadczą późniejsze słowa pielęgniarki, że najlepiej wszystkim zrobi, jeśli wrócą do starego trybu zajęć. Trudno siedzieć cicho, gdy z ludzi robi się marionetki.

No od osoby jego pokroju trudno oczekiwać rozsądku. Życia nie traktował poważnie, miał dziwny stosunek do kobiet, no i kurcze brał wszystko zbyt lekko. Niestety.

Główny bohater to postać tragiczna podejmująca bezsensowną walkę ,buntująca się niestety jego działania są skazane na klęskę

Klęskę? Przecież udało mu się uciec.

uciekł ale do lepszego świata , można to tak nazwać

Ot, kolejny biedak walczący z wiatrakami...

Mnie to najbardziej zabolało to co z nim lekarze zrobili na końcu...