Niby amerykańskie kino ze Złotej Ery, a bardziej przypomina PRL-owski dramat martyrologiczny. Przez pierwsze pół filmu Lincoln duma nad książką i bawi się patykiem, później coś dzieje się w połowie, a końcówka to rozwleczona rozprawa sądowa.
Praktycznie nic o tym, jak Lincoln został prezydentem, co skłoniło go do sprzeciwu wobec niewolnictwa, choć kreacja Fondy obiecująca.
Jak również obiecujący jest okazjonalny humor i ładnie pokazana Ameryka XIX wieku - prowincjonalna, biedna, raczej podobna do jakiejś Galicji i Lodomerii, niż tego, co kojarzy się pod nazwą Stany Zjednoczone.
Tylko dla fanatyków kina lat 30. inaczej film po prostu znudzi.