Mam to samo co Ty.Ostatnio obejrzałam Zakochanego kundla,Piękną i Bestię,Pocahontas,Aladyna,Dzwonnika z Noter Dame i stwierdzam,że są ponad czasowe,dla dzieci i dorosłych.Tak samo się śmiałam jak za dzieciaka.Wzruszyłam natomiast bardziej i tak samo płakałam na Pocahotas.Nie ma już takich bajek

Mam 23 lata - I Jak najbardziej też nadal tak działają, ale to tez dlatego że jako dorośli bardziej rozumiemy ich przekaz .

A mnie nie podoba się że zmienili zakończenie Małej Syrenki'' uważam że to nie w porządku wobec autora baśni.Jeśli robi się ekranizację to powinna się zgadzać z treścią a nie według własnych preferencji.

Tylko że to adaptacja baśni - Wiec mieli do tego prawo, ale widać że niektórym ciężko to zrozumieć .

Podaj mi w takim razie drugą taką adaptację w której zmienili zakończenie,Ty nadal nie rozumiesz tego że to brak szacunku dla pracy Andersena,ktoś kto oglądał najpierw bajkę a potem czytał baśń,może być rozczarowany.Jestem rozczarowana ponieważ to mój ulubiony autor baśni,mam prawo mieć inną opinię.

Wystarczy tylko chce się wgłębić w temat - https://www.jestpozytywnie.pl/dlugo-i-szczesliwie/

Adaptacja ma to do siebie że bazuje na znamy temacie, ale wprowadza właśnie modyfikacje - Disney ma to do siebie że łagodzi zakończenia, aby były one odpowiednie dla dzieci .

Działają jak najbardziej, piękna kolorystyka, emocjonalność i wspaniały, uniwersalny przekaz, który nigdy się nie starzeje. Ostatnio oglądane Dumbo i Król Lew wciąż robią znakomite wrażenie. Scena śmierci Mufasy zawsze będzie wyciskać łzy.

Mi się podobają dużo mniej niż w dzieciństwie. Bardzo głupiutkie są. Wszystko takie uproszczone. Nie łapię się na to.

Niektórzy wracają do bajek z dzieciństwa. Ja szukam także Kapitan Planeta z lat 90.

Każda o tym samym, żerująca na ludzkich popędach i instynktach. Disney to mega corpo, klepią to samo dla każdego pokolenia, by pisało o tym jaka to zachwycająca bajka z dzieciństwa i dziś takich nie ma :D. Obłęd. Co dekadę serwują to samo guano i robią na tym miliardy, a każde pokolenie pisze, że dziś takich nie robią :D.

22 lata, co tydzień robię pokaz filmów Disneya dla młodszej siostry. Zaczęłyśmy od "Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków" i tak po kolei oglądamy sobie bajki tej wytwórni. Wychowałam się na VHSach i pamiętam jakie emocje wzbudzały we mnie te produkcje. Z dolnej szuflady codziennie wyciągałam różne bajki, ale najczęściej sięgałam po "Małą syrenkę" - serial właśnie o Arielce, dlatego tak ważne dla mnie było, żeby pokazać jej tą animację. Nie chcę żeby z dzieciństwa pamiętała jedynie denne seriale dla młodzieży z kanałów telewizyjnych (choć na szczęście ta "fascynacja" pojawiła się dawno temu i trwała relatywnie krótko). Chciałam jej przekazać cząstkę swojego dzieciństwa i myślę, że wszyscy rodzice/starsze rodzeństwo starają się zaszczepić w dzieciach miłość do tego, co sami kochają.
Znam wiele osób, które pomimo swojego dorosłego wieku (i żadna z nich nie ma dzieci) uwielbiają bajki - i oglądają sentymentalnie te stare, i chodzą do kina na nowe :)