Naprawdę Ci się dziwię ;D Mi się podobała ta historią pięknej kobiety zaszczutej przez ludzką zawiść. Dla mnie jak najbardziej zasłużenie 8/10. A tamten typ grał typowego temperamentnego włocha. Trudno żeby miał siedzieć dupą na krześle i mruczać do siebie zamiast wybuchać z powodu westchnień synalka ;)

Scenariusz 8/10, reżyseria 6/10, gra aktorska 6/10 tak w ogólności... Ciekawa historia opowiedziana w dość dobry sposób. Zaszczucie, klątwa urody etc.. małomiasteczkowość w troszkę przerysowanym wykonaniu.... Reżyser prawdopodobnie chciał sprytnie i elegancko zostawić wojnę w drugim planie - ale jak dla mnie to za dużo dla mnie jej tam...Nie powiódł się zabieg. O muzyce się nie wypowiadam bo się nie znam - powiem tak - nie przeszkadzała mi w oglądaniu.

Zgadzam się z wypowiedzią Lisowczyka odnośnie temperamentu ojca chłopca. Dodam jedynie, że to Sycylijczyk, a więc inny niż Włoch, bardziej porywisty. Jeśli chodzi o thethonatora, to małomiasteczkowość jest ok. Typowe Sycylijskie miasteczko, gdzie każdy wszystko wie, gdzie losy polityki toczą się na drugim planie.

Nie chodzi mi o to, że ojciec miał "siedzieć z dupą na krześle i mruczać do siebie". Oczywiście powinien zareagować i zareagował impulsywanie. Problem (jak dla mnie) leży w tym jak zostało to zagrane. Po prostu ta "złość" nie była ani trochę groźna czy przekonująca. Jakby na mnie ktoś tak się "wydzierał" to prędzej by mnie rozbawił niż przestraszył.

Jakbyś dostał skórzanym pasem po plecach to może byś się przestraszył ;D

Tak, tylko co innego bać się pasa, a co innego "wściekłego" ojca ;]